สวัสดี​ค่ะ ตอนนี้หนูอายุ16 แต่ว่าหนูอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กๆแล้วแต่ว่าบางทีก็ท้อจนทำไห้เครียด​พอเครียดก็คิดนู้นคิดนี้จนบางทีก็อยากฆ่าตัวตายตั้งหลายรอบ บางทีก็ร้องไห้คนเดียวบางทีก็ร้องแบบไม่มีเหตุผล บางครั้งก็นึกถึงสาเหตุที่ทำไห้ต้องปวดใจจนต้องร้องไห้อีก แล้วปัญหา​ที่มีอยู่ตอนนี้ก็หนักและเนอะมาก ทั้งเรื่องที่บ้าน เรื่องเรียน แล้วก็อื่นๆคือหนูรู้ตัวว่าหนูเป็นพอชอบเก็บเรื่องต่างๆมาคิดจนทำไห้ปวดหัวหลายรอบ หนูเป็นพวกชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวตลอด เป็นพวกเข้าสังคมยาก คือหนูอยากทราบว่าถ้าเป็นแบบนี้แล้วมันจะทีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าหรือเป่าค่ะ หรือว่าตอนนี้ก็เป็นแล้ว?

สวัสดีครับ
โดยปกติแล้วทุกคนสามารถมีอารมณ์เศร้าเกิดขึ้นได้เป็นเรื่องปกติครับ แต่ความเศร้าที่เกิดขึ้นนั้นควรจะมาแล้วก็ค่อยๆหายไป แต่จะไม่เป็นอย่างต่อเนื่องเรื้อรังเป็นเดือนๆ หรือเศร้ามากจนทำให้มีความรู้สึกอยากตายครับ

จากอาการตามที่เล่ามาข้างต้นจึงมีส่วนที่อาจเข้าได้กับการเป็นโรคซึมเศร้าครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือค่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ ร่วมกับอาการที่เป็นส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าด้วตนเองก่อนได้ครับ

http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html

ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

อย่างไรก็ตามการวินิจฉัยโรคซึมเศร้านั้นจำเป็นต้องอาศัยการประเมินอาการจากจิตแพทย์โดยตรงครับ การประเมินอาการด้วยตนเองนั้นเป็นเพียงการประเมินอาการในเบื้องต้นเท่านั้น

หมอแนะนำว่าถ้าหากอาการดังกล่าวเกิดขึ้นมาเป็นเวลานาน และทำให้คุณรู้สึกทุกข์ทรมานกับอาการที่เกิดขึ้นก็ควรไปพบจิตแพทย์เพื่อประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อน เพื่อที่จะได้ให้การรักษาได้อย่างเหมาะสมครับ

สวัสดีครับ

การที่ตัวหนูต้องอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กๆ คงทำให้หนูรู้สึกว่าตนเองต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆเพียงคำพัง ซึ่งปัญหาเรื่องที่บ้าน เรื่องที่เรียน ที่มันเข้ามาๆพร้อมๆกันก็ทำให้ตัวหนูรู้สึกเครียดและท้อแท้กับปัญหาที่เกิดขึ้นนะครับ จนในบางครั้งก็คิดว่าอยากฆ่าตัวตายเพื่อให้หลุดพ้นจากปัญหาเหล่านี้
ในส่วนของความคิด ความเครียด และอารมณ์เศร้าเหล่านี้ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ครับจากการที่เราต้องอยู่ตัวคนเดียว ซ้ำยังมีปัญหาในเรื่องการเรียนและปัญหาที่บ้านเข้ามาเกี่ยว

ซึ่งตรงนี้จากอาการที่เล่ามาก็มีควาเป็นไปได้สูงครับว่าจะมีความเสี่ยงในการเป็นภาวะโรคซึมเศร้า ดังนั้นหากเป็นไปได้ ก็อยากจะให้ลองเข้าพบกับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อรับการช่วยเหลือในส่วนของอาการและสภาพจิตใจดูนะครับ โดยการเข้าพบกับจิตแพทย์ก็จะทำให้เราได้รับยามาทาน และอาจจะยังได้รับคำปรึกษาเพื่อให้หนูสามารถบอกเล่าความรู้สึกและนำสิ่งที่ได้เรียนรู้มาปรับใช้ในชีวิตประจำวันนะครับ ซึ่งการเข้าพบแพทย์หรือนักจิตวิทยาตรงนี้หนูเองก็สามารถเข้าพบได้ด้วยตนเองโดยที่ไม่ต้องมีผู้ปกครองครับ แต่อย่างไรก็ตามหากสามารถนำผู้ปกครองไปด้วยก็อาจจะเป็นผลดีมากกว่าในการที่ผู้ปกครองจะได้มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเราตรงนี้นะครับ

เพราะตัวน้องเองอาจจะยังต้องการผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือในด้านจิตใจและช่วยเหลือในด้านต่างๆดังนั้นการที่หากเราจะมีเพื่อนสนิทซักคนหรือคนที่เราจะสามารถพูดคุยด้วยได้ ก็จะเป็นเรื่องที่ดีครับ การที่หนูเป็นคนชอบเก็บตัวหรือเข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ใช่เรื่องที่ผิดแปลกอะไรครับ เพียงแต่ว่าในบางครั้งตัวหนูเองก็อาจจะต้องมีคนที่สามารถให้ปรึกษาได้เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น เพราะว่าในหลายๆครั้งแล้ว คนเรามักจะมีบางเรื่องในชีวิตที่ต้องการการช่วยเหลือจากผู้อื่นครับ

หากมีปัญหาในเรื่องของการเงิน ผมแนะนำว่าให้ลองดูว่าที่โรงเรียนมีอาจารย์แนะแนว หรือนักจิตวิทยาในโรงเรียนหรือไม่ที่จะสามารถฟังเรื่องราวของเราได้ นอกจากนั้นหนูสามารถเช็คสิทธิประกันสุขภาพได้ตาม website ด้านล่างนี้โดย

http://eservices.nhso.go.th/eServices/mobile/login.xhtml

โดยหนูสามารถรับบริการจากสถานพยาบาลหรือโรงพยาบาลที่มีชื่ออยู่ได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายหรือเสียเพิ่มเติมเพียงเล็กน้อยเท่านั้นครับถ้าหากว่าในโรงพยาบาลที่เรามีสิทธิอยู่ไม่มีแผนกจิตเวชเด็กและวัยรุ่นอยู่ ก็สามารถให้โรงพยาบาลนั้นทำใบส่งตัว ให้หนูเองไปยังโรงพยาบาลที่มีแผนกจิตเวชเด็กและวัยรุ่นได้ครับ

สุดท้ายนี้อยากให้น้องใช้เวลาส่วนหนึ่งในการดูแลตนเองนะครับ หาเวลาระหว่างวันเพื่อตัดเรื่องอื่นๆออก และอยู่กับกิจกรรมที่ทำให้เรารู้สึกดี และผ่อนคลาย ไม่ว่าจะเป็นการดูหนัง ฟังเพลง หรือแม้กระทั่งการออกกำลังกาย สายด่วนสุขภาพจิต 1323 ก็เป็นอีก ตัวช่วยหนึ่งที่หนูสามารถลองโทรไปได้เพื่อทำการเล่าปัญหาให้กับเจ้าหน้าทีที่เขาได้รับการอบรมมานะครับ หากมีคำถามใดๆเพิ่มเติมก็สามารถถามเข้ามาได้นะครับ

ลักษณะบุคลิกภาพแบบเก็บตัว (Introvert) ส่งผลต่อการปรับตัว และอาจมีแนวโน้มที่จะเจ็บป่วยด้วยโรคทางด้านจิตใจ อารมณ์ ได้สูงกว่าคนที่มีลักษณะบุคลิกภาพแบบเปิดเผยค่ะ

ในกรณีของหนู หากมีอาการต่อเนื่องนานเกินกว่า 2 สัปดาห์ ก็ควรพบจิตแพทย์นะคะ ประเมินอาการด้านอื่นๆเพิ่มเติม วินิจฉัยให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม จะช่วยให้อาการดีขึ้น ปรับตัวได้เหมาะสมมากขึ้นนะคะ