สอบถามค้ะ หนูอายุ 21 ปี มีอาการใจสั่น หัวใจเต้นเร็วมากกว่าปกติ หายใจติดขัด ตกใจกลัว บ่อยๆ นอนไม่ค่อยหลับ พอรู้สึกตื่นขึ้นมาก็นอนต่อไม่ได้ ไปตรวจคลื่นหัวใจ ปกติหมดค้ะ หมอวินิจฉัยว่าเป็น แพนิค หมอให้ยา แก้ใจสั่น ยานอนหลับ และ ยาแก้ซึมเศร้ามาทานค่ะ แต่ไม่กล้าทาน เพราะกลัวมีอาการ หยุดหายใจขณะหลับ หรือ ผลข้างเคียงค่ะ เป็นแพนิคใช้ยาตามที่คุณหมอให้มา จะเป็นอันตรายไหมค่ะ

สวัสดีครับ
หมอรบกวนขอทราบชื่อยาและขนาดยาที่ได้มาเพิ่มเติมนะครับ เพื่อที่จะได้ให้คำแนะนำได้ถูกต้องมากที่สุด

ผลข้างเคียงของยาแต่ละชนิดมีดังนี้ครับ
1. Propranolol
อาจมีผลข้างเคียงทำให้หัวใจเต้นช้าลง มีอาการหน้ามืด เวียนศีรษะ ความดันต่ำได้ แต่ถ้าหากรับประทานยาเพียงแค่ 10 mg ก็มักไม่ทำให้เกิดผลข้างเคียงเหล่านี้ครับ

2. Fluoxetine
อาจมีผลข้างเคียงทำให้มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ปวดศีรษะ นอนไม่หลับได้ โดยเฉพาะในช่วง 1-2 สัปดาห์แรกของการรับประทานยา แต่หลังจากนั้นร่างกายจะเริ่มปรับตัวกับผลข้างเคียงของยาได้ทำให้ผลข้างเคียงของยามักหายไปในที่สุด ในกรณีที่รับประทานยา Fluoxetine แล้วนอนไม่หลับก็สามารถแก้ไขได้โดยการเปลี่ยนมารับประทาน Fluoxetine ในมื้อเช้าครับ

3. Lorazepam
อาจมีผลข้างเคียงทำให้มีอาการง่วงซึมระหว่างวันได้ และอาจมีผลกดการหายใจได้ถ้าหากได้ยาใน “ขนาดสูง” การรับประทานยาเพียง 0.5 mg จึงมักไม่ทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ทำให้หยุดหายใจระหว่างหลับครับ

จากรายการยาข้างต้นถ้าแพทย์ให้การวินิจฉัยว่าเป็นโรคแพนิคจริงก็ถือเป็นการรักษาในเบื้องต้นที่เหมาะสมครับ ทั้งนี้จะต้องมีการตรวจติดตามอาการและปรับยาเป็นระยะจนกว่าอาการจะดีขึ้น จึงแนะนำว่าควรรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอและไปติดตามอาการกับแพทย์ตามนัดครับ

ส่วนอาการที่รู้สึกว่าขาดอากาศเวลานอนจนต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมานั้นอาจเป็นผลจากการมีโรคทางเดินหายใจอุดกลั้นระหว่างหลับหรือโรคอื่นๆที่คล้ายคลึงกันได้ครับ ในกรณีนี้หมอแนะว่าควรไปพบแพทย์อายุรกรรมเพื่อเพื่อตรวจประเมินการนอน(Polysomnography) เพิ่มเติมครับ

ในกรณีที่มีอาการแพนิค ควรรับการรักษาด้วยยาดังที่จิตแพทย์ให้มา ร่วมกับ การฝึกควบคุมสติด้วยการกำหนดลมหายใจเข้าออก ช้าๆลึกๆ บ่อยๆ เพื่อควบคุมอาการ

อาการของแพนิคโดยมากเกิดจากความวิตกกังวลโดยมากมักไม่มีปัญหาหรือสาเหตุที่ทำให้เกิดความกังวลนั้น เมื่อเกิดอาการวิตกกังวลอย่างมาก ระบบประสาทอัตโนมัติในร่างกายจะทำงานมากขึ้น จนส่งผลให้เกิดอาการผิดปกติทางร่างกาย เมื่อมีอาการผิดปกติทางกายผู้ป่วยก็จะยิ่งกลัวต่ออาการนั้นจนทำให้ควบคุมอาการไม่ได้ และกลัวว่าอาการที่เกิดขึ้นนั้นจะเป็นอันตรายจนถึงตาย ไม่กล้าอยู่คนเดียว ไม่กล้าออกไปไหน เพราะกลัวว่าจะไปมีอาการแล้วไม่มีใครช่วยได้ และผู้ป่วยมักจะทำนายเวลาเกิดอาการที่แน่นอนไม่ได้

การฝึกกำหนดลมหายใจบ่อยๆ จะเป็นวิธีการผ่อนคลายทางจิตใจ คลายความวิตกกังวล และสามารถควบคุมสติควบคุมอาการแพนิคได้ค่ะ