สวัสดีค่ะตอนนี้หนูไม่สบายใจมากๆเหมือนชีวิตไม่มีความสุขเลยเวลาอยู่กับเพื่อนหรือครอบครัวมันก็มีคิดบ้างแต่น้อยกว่าตอนอยู่คนเดียวหนูชอบคิดมากกลัวตัวเองเเละแม่เป็นโรคร้ายมีอาการนิดหน่อยหนูก็กูเกิ้ลและเอามาโยงแล้วและก็เก็บมาคิดมาร้องไห้ สมมติว่าจะทำอะไรหนูจะคิดว่ามันจะมีผลในแง่ลบแน่ๆ เช่นตอนสอบเข้าหนูก็คิดว่าไม่ติดแน่ๆร้องไห้ทุกวันทั้งๆที่มันติดละอันดับดี หนูชอบคิดว่าเพื่อนจะมองเรายังไงเค้าไม่ชอบเราแน่เลย และบางครั้งยังร้องไห้ออกมาแบบไม่มีสาเหตุรู้สึกว่าแค่อยากร้องไห้ หนูชอบคิดไปถึงวันที่ไม่มีแม่หรือวันที่หนูตายแล้วหนูก็กลัวค่ะเป็นมาสักพักแต่ตอนนี้กำลังกังวลอย่างหนักกว่าทุกครั้งเพราะมีอาการต่อมน้ำเหลืองแล้วปวดลามมาหน้าอก หนูควรทำอย่างไรดีคะ

อาการวิตกกังวลเกินเหตุ และคิดล่วงหน้าในแง่ลบในสิ่งที่ยังไม่เกิด อาการดังกล่าวอาจเข้าข่ายโรควิตกกังวลที่มีภาวะซึมเศร้าร่วมก็เป็นไปได้นะคะ

สาเหตุที่ทำให้ความคิด อารมณ์และพฤติกรรมของคนเราผิดปกติไปเกิดจากสารเคมีในสมองหลั่งผิดปกติ

การรักษาจำเป็นต้องรักษาด้วยยาเพื่อปรับสมดุลสารเคมีในสมอง ทำให้ควบคุมความคิด อารมณ์และพฤติกรรมต่างๆได้ง่ายขึ้น และอาจต้องทำจิตบำบัดร่วมด้วย เทคนิคที่ได้ผลดีในผู้ที่มีความวิตกกังวลคือ การบำบัดด้วย CBT เป็นการปรับความคิด คิดให้สอดคล้องกับเหตุผลตามความเป็นจริงแล้วนำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมค่ะ

ในกรณีนี้แนะนำให้พบจิตแพทย์นะคะ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมตามแนวทางจะช่วยให้อาการดีขึ้นนะคะ

การรักษาอาการวิตกกังวล/ซึมเศร้าอาจต้องใช้ระยะเวลาและอาศัยความต่อเนื่องและโรคเหล่านี้มีฌอกาสเป็นซ้ำได้ทุกเวลา ซึ่งจะแตกต่างกับการรักษาโรคทางกายที่หายแล้วหายเลย

ดังนั้นในตอนนี้หนูควรไปพบแพทย์เริ่มต้นรักษา จะช่วยให้อาการดีขึ้น ลดปัญหาหรืออุปสรรคจากความวิตกกังวลซึ่งจะทำให้สิ่งต่างๆประสบความสำเร็จได้ง่ายขึ้นนะคะ

หากไม่รักษา ปล่อยให้เรื้อรัง ฌอกาสที่หนูจะประสบความสำเร็จในเรื่องใดๆอาจจะยากขึ้น และการรักษาอาจต้องใช้เวลานานขึ้นด้วยค่ะ

สามารถพบจิตแพทย์คนเดียวได้ค่ะ ส่วนค่ารักษา อันนี้แนะนำให้รับบริการใน รพ.ตามสิทธิ์นะคะ จะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย ค่ะ

สวัสดีครับ

อยากขอเพิ่มเติมจากพี่นักจิตวิทยาที่ได้ให้ข้อมูลไว้ในเรื่องของการบำบัด และการเข้าพบจิตแพทย์เพื่อรับการรักษาด้วยการใช้ยาหรือการทำจิตบำบัด โดยผมขอเพิ่มเติมในส่วนของการดูแลตนเองที่มากขึ้น เช่น การที่ไม่พยายามหาข้อมูลเรื่องโรคหรือการหาข้อมูลที่จะส่งผลให้เรามีความคิดด้านลบเพิ่มมากขึ้น

ในส่วนของอาการกลัวและวิตกกังวลนี้จากที่เล่ามาจะมีในเรื่องของการเจ็บป่วย การล้มเหลว หรือเรื่องของความตายซึ่งความกังวลในเรื่องเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้แต่ไม่ควรที่จะทำให้เราหมกหมุ่น หรือเป็นตัวหยุดยั้งเราจากการทำกิจวัตรประจำวันหรือสิ่งที่เราตั้งใจจะทำ ซึ่งการช่วยลดทอนความวิตกกังวลนี้ลงได้นอกจากการเข้าพบจิตแพทย์หรือทำการบำบัดแล้ว การพยายามอยู่กับปัจจุบันก็เป็นอีกเทคนิคหนึ่งที่สามารถฝึกเพื่อให้ใช้ควบคุมความวิตกกังวลนี้ได้ครับ

นอกจากนั้น คุณสามารถลองทำกิจกรรมที่เคยสนใจหรือทำแล้วรู้สึกว่าทำให้ผ่อนคลายหรือทำให้รู้สึกดีขึ้นได้บ้าง หาเวลาที่ตนเองจะรู้สึกสงบ รู้สึกดี หรือรู้สึกสนุกผ่อนคลายให้ และแบ่งเวลาไปอยู่กับสิ่งๆนั่นครับ นอกจากนั้นอาจจะลองมองดูกิจกรรมที่สามารถทำเป็นประจำได้เช่น การออกลังกาย การฟังเพลง หรือการทำงานอดิเรกบางอย่าง ทานอาหารให้ครบหมู่ ออกไปทานของอร่อยๆบ้าง ซึ่งตรงนี้ก็จะเป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนช่วยให้ความเครียดสะสมลดลง และความวิตกกังวลก็อาจจะลดน้อยลงตามไปด้วย

สุดท้ายนี้หากมีคำถามเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้นะครับ

ในส่วนของการนัดหมาย ถ้าเป็นโรงพยาบาลเอกชนสามารถลองโทรไปทำการนัดหมายในวันและเวลาที่สะดวกได้เลยนะครับ หากเป็นโรงพยาบาลรัฐบาล ตรงนี้อาจจะต้องไปตั้งแต่เช้าหน่อยเพื่อรับคิวและหาหมอในครั้งแรก บางโรงพยาบาลที่เป็นโรงพยาบาลรัฐมีการนัดหมาย online นะครับ แต่ว่าก็อาจจะต้องเผื่อเวลารอคิวไว้บ้าง และในบางโรงพยาบาลที่เป็นโรงพยาบาลจิตเวชของรัฐ เช่น โรงพยาบาลศรีธัญญามีคลีนิกนอกเวลาพิเศษที่เปิดในช่วงเวลาหลังเลิกงานเพื่อให้บริการนะครับ ถ้าอยากได้ข้อมูลลองเปิดดูเว็บไซต์ของโรงพยาบาลที่ใกล้บ้านได้เลย ด้านล่างเป็นรายชื่อของโรงพยาบาลจิตเวชของรัฐนะครับ

https://www.honestdocs.co/list-of-psychiatric-hospitals-under-the-ministry-of-public-health

ในส่วนของการดูแลตัวเอง โดยทั่วๆไปแล้ว คุณสามารถลองทำกิจกรรมที่เคยสนใจหรือทำแล้วรู้สึกว่าทำให้ผ่อนคลายหรือทำให้รู้สึกดีขึ้นได้บ้าง หาเวลาที่ตนเองจะรู้สึกสงบ รู้สึกดี หรือรู้สึกสนุกผ่อนคลายให้ และแบ่งเวลาไปอยู่กับสิ่งๆนั่นครับ นอกจากนั้นอาจจะลองมองดูกิจกรรมที่สามารถทำเป็นประจำได้เช่น การออกลังกาย การฟังเพลง หรือการทำงานอดิเรกบางอย่าง ทานอาหารให้ครบหมู่ ออกไปทานของอร่อยๆบ้าง ซึ่งตรงนี้ก็จะเป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนช่วยให้ความคิดลดน้อยลงได้ คล้ายๆกับการพักฟื้นให้สภาพจิตใจของตนเองค่อยๆมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ซึ่งการดูแลตนเองควบคู่กันไปด้วยกับการรับการช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต จะเป็นการฝึกเพื่อให้คุณสามารถรับมือกับเรื่องต่างๆที่เข้ามาในชีวิตได้ในระยะยาวครับ

การเปลี่ยนแปลงอาจจะเกิดขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็ยังแนะนำให้เข้าพบกับจิตแพทย์เพื่อรับการดูแลและการช่วยเหลือที่เพิ่มเติมมากขึ้นนะครับ