ถ้ากลัวการพบเจอผู้คน แล้วชอบตื่นตอนดึกเพราะรู้สึกกลัวและระแวงรอบข้าง แต่ก็ชอบอยู่ในที่มืดและอยู่ในบ้านแค่คนเดียวเพราะไม่อยากเจอหน้าใคร และก็ตอนเด็กเคยโดนล่วงระเมิดทางเพศ เอ่อสุดท้ายจะกลายเป็นคนที่กลัวการเข้าสังคมและแอบทำร้ายตัวเองรึเปล่าคะ

การมีประสบการณ์ที่เลวร้ายในวัยเด็ก อาจส่งผลต่อการปรับตัว และอาจนำมาสู่ปัญหาทางด้านสุขภาพจิตของคนๆนั้นได้ค่ะ

การเก็บตัว แยกตัว หวาดระแวงกลัว ไม่นอน อาการเหล่านี้ถือว่าเป็นปัญหา ควรพบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม ซึ่งอาจต้องประเมินภาวะซึมเศร้า ประเมินอาการทางจิตเพิ่มเติม วินิจฉัยแยกโรคให้แน่ชัดแล้วรับการรักษาตามแนวทางที่เหมาะสม จะช่วยให้เรายอมรับปัญหาและปรับตัวดำเนินชีวิตต่อไปได้นะคะ

สวัสดีครับ

เรื่องของความกลัวหรือการหวาดระแวงผู้คนตรงนี้เป็นอาการที่เกิดขึ้นได้กับผู้ที่เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศ หรือแม้กระทั่งผู้ที่ประสบกับเหตุการณ์อะไรร้ายๆในชีวิตที่สำคัญๆ ซึ่งการเกิดอาการแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่แปลกหรือผิดปกตินะครับ ซึ่งการที่คุณกังวลว่าในอนาคตจะทำให้คุณแยกตัวจากสังคมนั่นก็มีความเป็นไปได้ครับหากคุณยังมีความกลัวเหล่านี้อยู่และความกลัวตรงนี้ยังไม่ได้รับการจัดการที่เหมาะสม

เรื่องที่พูดว่าอาจจะสามารถทำร้ายตัวเองได้หรือไม่ แปลว่ามีความคิดแบบนี้แล่นเข้ามาในหัวหรือเปล่าครับ ? ในบางคน การทำร้ายตนเองก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้หากว่าบุคคลเหล่านั้นไม่ได้มีวิธีการรับมือกับอารมณ์ ความคิด หรือความรู้สุึกที่เกิดขึ้นภายในได้อย่างดีพอ ดังนั้นหากมีความคิดตรงนี้เข้ามาเยอะๆ เบื้องต้นอยากแนะนำว่าให้ลองโทรติดต่อหาใครซักคนมาอยู่เป็นเพื่อนที่คุณไว้ใจ หรือว่าอย่างน้อยพูดคุยกับใครเพื่อเป็นการ เบี่ยงเบนความสนใจของตนเองออกจากความคิดเหล่านั้นนะครับ อาจจะลองลุกเดินหรือทำกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อไม่ให้ตัวเองอยู่กับความคิดเหล่านั้น

โดยจากที่เล่ามา ผมอยากแนะนำให้คุณได้ลองเข้าพบกับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อรับการประเมินและการช่วยเหลือที่เหมาะสมในด้านจิตใจ ซึ่งอาจจะเกิดขึ้นจากการที่ได้เจอกับเหตุการณ์ที่รุนแรงในวัยเด็ก ผมคิดว่าการที่ได้เข้ารับกระบวนการทำจิตบำบัดจะเป็นตัวช่วยให้คุณได้เข้าไปสำรวจภาวะภายในจิตใจและทำให้จิตใจของคุณเข้มแข็งขึ้นได้ และลดอาการหวาดกลัวในการพบเจอผู้คนไปได้ครับ การบำบัดรักษามักจะอาศัยความต่อเนื่อง และต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะครับ ถ้ามีโอกาส อาจจะลองมองหาจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาที่มีความรู้ในเรื่องการรับมือกับเหตุการณ์ร้ายแรงในอดีตหรือใช้ กระบวนการที่เรียกว่า EMDR ในการบำบัด ก็อาจจะตอบโจทย์ได้มากขึ้นครับ

สุดท้ายนี้หากมีคำถามเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้นะครับ

จริงๆแล้วการเข้าพบจิตแพทย์ หรือ นักจิตวิทยา วัยรุ่นอย่างหนูสามารถไปได้ด้วยตัวเองนะคะ จะไปแค่ขอคำปรึกษา หรือ ตรวจ รักษาก็ได้นะคะ ในกรณีที่หนูยังไม่ต้องการให้ครอบครัวรับรู้ สามารถแจ้งคุณหมอ คุณหมอจะเข้าใจความรู้สึก ความต้องการของหนูและหาแนวทางที่เหมาะสมให้หนูนะคะ

บางครั้งหากเราจมอยู่กับความคิดของตัวเอง มันก็ไม่มีทางออก พบทางตัน แต่หากได้พูดคุย ปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกออกมาบ้าง มันจะทำให้รู้สึกโล่งนะคะ ถึงแม้ว่าการพูดคุยนั้นไม่ได้เป็นแนวทางที่จะนำไปใช้แก้ปัญหาได้ก็ตาม

หรือหนูจะหากิจกรรมที่ชอบมาทำให้เพลิดเพลิน ผ่อนคลาย เช่น วาดภาพ ระบายสี ปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ เป็นต้น

ลองติดต่อที่เบอร์ 1300 ศูนย์ช่วยเหลือสังคมดูได้นะครับ เพื่อที่จะได้ลองรับบริการบางอย่างที่อาจจะไม่ได้ทำให้ที่บ้านรู้ได้ ซึ่งตรงนี้ก็ค่อนข้างเข้าใจดีว่าไม่อยากให้ที่บ้านรู้เรื่องนี้ แต่การที่ปล่อยความกลัวหรืออารมณ์ต่างๆเหล่านี้ไว้โดยที่ไม่ได้รับการจัดการที่ถูกต้อง อาจจะส่งผลเสียในระยะยาวได้นะครับ ซึ่งตัวศูนย์ช่วยเหลือสังคมนี้จะเป็นจุดหนึ่งที่รับมือกับเคสผู้ที่เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศเยอะ ดังนั้นหนูน่าจะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์บ้าง หรืออย่างน้อยๆก็ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเจ้าหน้าที่ที่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือที่หนูต้องการได้ครับ