หนูรู้สึกทุกข์มากค่ะ ไม่รู้ว่าจะแก้ไขยังไง ปัญหามากเหลือเกิน สู้จนตอนนี้จะไม่ไหวแล้วค่ะ อยากร้องไห้ แต่เก็บไว้ มันทน มันอดกลั้น มันจะไม่ไหวแล้ว หนุไม่รุ้จะปรึกษาใคร เก็บไว้คนเดียวพยายามแก้ไขให้ได้ด้วยตัวเอง แต่มันไม่ง่ายเลยกว่าจะผ่านไปได้ง่ายๆ

บางปัยหามันเกินความสามารถที่เราจะแก้ไขได้ก็ต้องปล่อยให้เวลาจัดการมันไปนะคะ หรือหากคิดและเห็นว่าสามารถแก้ไขได้แต่เราไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเองก็ต้องหาคนช่วยเหลือ หรือหน่วยงานที่สามารถให้การช่วยเหลือหรือแก้ไขปัญหานั้นให้เบาบางลง

เริ่มต้นอยากให้หนูตั้งหลักใหม่นะคะ ให้กำลังใจตัวเอง เราจะต้องผ่านอุปสรรคเหล่านี้ไปได้ พยายามหาแหล่งช่วยเหลืออื่นๆ หรือหาที่ปรึกษาพูดคุยระบายความรู้สึกอัดอั้นเหล่านั้นออกมา หรือ ถ้าไม่ไหวจริงๆ สามารถเข้าพบจิตแพทย์ ขอคำปรึกษาได้นะคะ

เข้าใจว่าตอนนี้กำลังเจอกับเรื่องที่ทำให้รู้สึกว่าไม่อยากที่จะสู้ต่อไปแล้ว และคำพูดหลายๆคำจากคนที่คุณรักก็เข้ามาเป็นตัวทำให้กำลังใจในการพยายามทำสิ่งที่ดีที่มีค่ามันหมดลงไปเรื่อยๆใช่ไหมครับ ตอนนี้คุณคงรู้สึกว่าตนเองไม่มีที่พึ่งไม่มีใครฟังคุณ ไม่มีใครที่จะมาคอยผลักดันหรือคอยเคียงข้างคุณไปแบบนี้ใช่ไหมครับ มันคงเป็นความรู้สึกเจ็บปวดที่ไม่รู้ว่าจะบรรยายมันออกมาอย่างไรเลย

แต่ผมก็มองว่ายังดีนะครับที่คุณกล้าทีจะพูดมันออกมาในเว็บบอร์ดอันนี้ และผมคิดว่าขั้นตอนต่อมาอาจจะเป็นเรื่องของการค่อยๆรวบรวมพลังงานและพลังใจ ในการลองเข้าพบกับนักจิตวิทยาและจิตแพทย์ดูนะครับ เพราะตอนนี้มันเหมือนกับมืดแปดด้านไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป แต่ผมเชื่อนะครับว่าหากคุณยังสามารถเข้ามาบอกเล่าเรื่องราวของคุณในนี้ได้ การที่คณจะค่อยๆก้าวต่อไปเรื่อยๆ มันก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้

ลองเข้าพบกับผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นดู เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดและแนวทางในการแก้ไขเรื่องราวเหล่านี้ ให้คุณได้รับพลังงานบางอย่างหรือตัวช่วยบางอย่างให้คุณได้ลองก้าวออกมาจากความรู้สึกเหล่านั้นดูครับ ผมเชื่อว่าหากคุณค่อยๆให้เวลากับตนเอง เปิดโอกาสให้ตนเองได้เจอกับผู้เชี่ยวชาญ สิ่งเหล่านี้ก็จะสามารถค่อยๆช่วยให้คุณก้าวเดินไปในทางที่คุณต้องการได้ครับ

สุดท้ายนี้มีอะไรก็ลองเล่าเข้ามาในนี้ได้นะครับ อีกช่องทางหนึ่งก็จะเป็นสายด่วนสุขภาพจิต 1323 หรือเบอร์ของสมาคมสะมาริตันส์ร์ 02-713-6793 เวลาทำการ 12:00-22:00 ซึ่งการบริการจะเป็นการให้คำปรึกษาผ่านโทรศัพท์เช่นเดียวกันครับ ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านพ้นเรื่องราวตรงนี้ไปให้ได้นะครับ

หนูควรมีจุดยืนของตัวเอง เริ่มแรกหนูควรรับการรักษาความทุกข์ทรมานทางจิตใจที่มีอยู่ให้บรรเทาเบาบางลงก่อน เพราะการมีปัญหาทางจิตใจ อารมณ์ จะเป็นอุปสรรคขัดขวางการตัดสินใจหรือการจัดการกับปัญหานั้น ซึ่งอาจทำให้เราตัดสินใจผิดพลาด แก้ไขปัญหาได้ไม่ตรงจุด สุดท้ายก็จะเพิ่มปัญหาขึ้นมาอีก

ซึ่งการที่หนูรู้ว่าควรทำอย่างไร แต่ก็ทำไม่ได้ ในคนที่สุขภาพจิตดี ไม่มีปัญหา เขาจะรับรู้ปัญหา รู้วิธีการแก้ไข ประเมินผลของวิธีการแก้ไขที่เลือกและตัดสินใจลงมือทำเพื่อแก้ไขปัญหานั้น หากแก้ไขไม่สำเร็จ เขาก็ต้องยอมรับและหาทางแก้ไขใหม่ที่เหมาะสมมากขึ้น ค่ะ
ดังนั้นในกรณีของหนู พี่คิดว่าขณะนี้ ความรู้สึกทางจิตใจและอารมณ์กำลังเป็นอุปสรรคในการจัดการปัญหา ซึ่งวิธีการคือหนูต้องรับการรักษาหรือแก้ไข ฟื้นฟูสภาวะทางจิตใจและอารมณ์ ให้สมบูรณ์ก่อน ซึ่งวิธีการรักษามีทั้งการรักษาด้วยยา และการทำจิตบำบัด

แต่การจะใช้วิธีการรักษาแบบใดนั้น พี่อยากให้หนูพบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติมอีกหน่อย แล้วรับการช่วยเหลือจากจิตแพทย์จะทำให้หนูรู้สึกดีขึ้น มีกำลังใจ ปรับตัวกับปัญหาต่างๆได้เหมาะสมมากขึ้น และสิ่งสำคัญคือ สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างปกติสุข ไม่ว่าจะต้องเจอกับปัญหาใดๆ ค่ะ