โรงพยาบาลมงกุฎวัฒนะ

ดิฉันท้องได้2เดือนครึ่งค่ะแต่เมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2559 ได้แท้งลูกตอนตีห้า แต่ดิฉันไปหารพ.ช่วงบ่ายสองเนื่องจากตอนนั้นที่ไปช้าเพราะคิดว่าท่าหมอให้ขูดมดลูกคงหลายบาทแน่หดิฉันไม่มีเงินค่ะตอนนั้นและกลัวมากตอนนั้นกลัวคุณหมอให้ขูดมดลูกและนอนแอดมิทแต่ไงก้ต้องดิฉันเลยลองยื่นใช้สิทธิประกันสังคมเผื่อใช้ได้..ค่ะใช้ได้พยาบาลที่เข้าเตอร์บอกดิฉันเลยล่วงใจเรื่องเงินแต่คราวนี้สิต้องขูดมดลูกแน่ๆในใจคิดก็ภาวนาขอแค่ว่าอย่าขูดเลยๆๆกลัวจริงๆนะไม่กลัวเล่นๆ555ตอนนั้น..พอถึงเวลาตรวจจริงๆคุณหมอบอกใหเคุณแม่ขูดมดลูก..ในใจบอกเลยกลัวมากเพราะได้ยินใครต่อใครบอกต่อกันมาว่าเจ็บมากนะแต่ถามคุณหมอแล้วว่ามีทางอื่นไหมค่ะที่ไม่ต้องขูดมดลูกเพราะดิฉันกลัวมากค่ะคุณหมอบอกว่าไม่ต้องกลัวนะค่ะคุณหมอเข้าใจคนไข้ค่ะคุนหมอปลอบใจให้กำลังใจตอนนั้นแบบไม่รำคานเราเลย..ล่ะคุณหมอก็ให้แอดมินค่ะตอนที่ไปตรวจนั้นเวลาบ่ายสามค่ะ..แตรอขูดมดลูกประมานหกโมงเย็นค่ะ..ระหว่างที่นอนรอที่ห้องก็จะมีพยาบาลมาดูแลพูดให้กำลังใจพูดให้ดิฉันหายเครียดหายกลัวตลอดเวลาที่รอ..เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำการเข้าขูดมดลูกจริงๆทั้งคุณหมอพยาบาลดูแลดีมากจนเสร้จการขูดมดลูกบอหเลยไม่เป็นดั้งที่คิดหรือใครบอกมาเลยคือไม่รุ้สึกเจ้บเลยค่ะเหมือนไม่ได้ทำเลยแต่มีอาการจี้ดๆบางเวลาเข้าห้องน้ำแค่นั้นคือแทบไม่ได้รู้สึกเลยว่านี่เราขูดมดลูกนะ..ตอนนี้ดิฉันออกจากห้องอีกห้องกำลังไปห้องพักฟื้นค่ะ..ระหว่างที่นอนรอพักฟื้นพยาบาลก็ให้การดูแลดีบอกเลยค่ะประทับใจมาก..อ้อ..ดิฉันใช้สิทธิประกันสังคมในการรักษาค่ะและนอนห้องรวมระหว่งที่รอตรวจรอเข้ารับการขูดมดลูกดิฉันสังเกตได้ว่าทั้งคุณหมอหรือพยาบาลที่นี่ยิ้มแย้มทักทายดูแลคนป่วยพูดคุยเหมือนเป้นญาติพี่น้องตลอดซึ่งดูๆคนไข้แต่ล่ะก้ดูหมดความกังวลคลายเครียดได้มากเพราะในห้องนั้นมีแต่รอยยิ้มมากค่ะ..^^