โรงพยาบาลแพทย์ปัญญา

แฟนเราป่วยด้วยอาการปวดท้องส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลเเพทย์ปัญยาตอนกลางคืนแต่ที่นั่นปรากฎว่าไม่มีหมอสักคนมีแต่พยาบาลพูดถึงตามหลักโรงพยาบาลที่เราเคยเห็นมานั้นจะต้องมีหมอเข้าเวรดึกคอยรักษาผู้ป่วยเวลาฉุกเฉินแต่ที่แพทย์ปัญยาไม่มีค่ะแฟนเราต้องรอจนเช้าพอเช้าส่งตัวขึ้นข้างบนบอกงดน้ำงดอาหารเราถามพยาบาลว่าเอาน้ำหยอดไห้แฟนสักนิดได้มั้ยเค้ากระหายน้ำแต่พยาบาลบอกว่าไม่ได้ค่ะงดน้ำงดอาหารตะคอกใส่เราซะงั้นอันนี้ก็เข้าใจนะว่ามีงานเยอะอะ..ไม่เป็นรัยสักพักแฟนเราช๊อคต้องใส่เครื่องช่วยหายใจแล้วส่งตัวเข้าicuอยู่ในicu9วันได้ขึ้นข้างบนหมอวินิฉัยว่าตับอ่อนอักเสบโอเคดีขึ้นแล้วก็โล่งใจจากนั้นแฟนเราต้องนอนดูอาการอีกระยะนึงเราก็คอยเฝ้าอยากบอกว่าห้องพักรวมผู้ป่วยเนี่ยสภาพดูแล้วยิ่งกว่าคุกซะอีกแออัดสุดๆ(ด้วยความที่เรารายได้น้อยจึงไม่สามารถอยู่ห้องพิเศษได้คืนละ2500)พูดถึงความแออัดเริ่มที่เตียงก่อนคือเตียงเสริมเสริมเสริมจนแน่นไปหมดจนทางเดินนี่ลำบากเรื่องต่อไปคือโรงพยาบาลทำการ.่อมบำรุงทาสีฮึ...คนที่นอนป่วยอยู่กับคนที่มาเยี่ยมผู้ป่วยต่างเบือนหน้าหนีแต่หนีไปไหนไม่ได้ก็ต้องนั่งดมนอนดมกลิ่นสีที่เขาทาเรื่องต่อไปอันนี้คือเราเฝ้าแฟนเราอยุ่พอดีได้ยินเสียงพยาบาลมาเรียกบุรุษพยาบาล..พี่เคสนี้ด่วนเลยพี่(โรงพยาบาลนั้นเขาใช้บุรุษพยาบาลปั้มหัวใจคนไข้วิกฤตซึ่งตั้งแต่อยู่มาเห็นตายหลายรายมาก)ต่อ บุรุษพยาบาลก็เดินอุ้ยอ้ายแบบวิถีสโลไลฟ์พยาบาลด้วยกันยังพูดขึ้นมาแบบขำๆว่า..นี่พี่ด่วนเเล้วเหรอ. เออดีคนกำลังจะตายมึงยังเห็นเป็นเรื่องตลกกันอีกมันแย่มากนะโรงพยาบาลเนี้แต่ก็ต้องทนอยู่ที่นั่นเป็นเวลาเกือบเดือนแฟนเราดีขึ้นมากแล้วเลยขอกลับก่อนเซ็นเอกสารปฏิเสธการรักษาเรียบร้อยกลับบ้านไม่ไหวจิงๆ