โรงพยาบาลเจ้าพระยา

วันอาทิตย์ที่15 มกราคม 2560 พาลูกชายวัย 1 ขวบ 5 เดือน ไปหาหมอ เนื่องจากถูกน้ำร้อนลวกที่หลังเท้าขวาแล้วมีตุ่มน้ำพองขึ้นมา ในตอนเช้าที่โดนคิดว่าจะทายาแล้วให้มันยุบเอง เพราะไม่ใหญ่ แต่มันมีหลายตุ่ม พอตกบ่ายหลายๆ ตุ่มมันมารวมกันเป็นตุ่มเดียว ใหญ่มาก เลยพาไปหาหมอ พอถึง รพ.พนักงานเอารถเข็นมารับ ให้เราอุ้มลูกไว้แล้วเข็นพาไปห้องฉุกเฉิน พยาบาลมาซักถามอาการ สักพักคุณหมอก็มาดู คุณหมอบอกว่าต้องเจาะเอาน้ำออกแล้วตัดหนังที่ตายออก ด้วยความกลัวลูกเจ็บเลยขอให้หมอเจาะน้ำออกอย่างเดืยวก่อน แล้วค่อยดูแผลกัน วันต่อมาไปล้างแผลแต่เป็นหมอแผนกศัลยกรรม หมอเปิดดูไฟล์การรักษา ซึ่งในนั้นเขียนว่าแม่ให้เจาะน้ำออกอย่างเดียว ไม่ให้เอาหนังตายออก หมอเลยบอกเลยว่าต้องเอาออก เราบอกขอดูแผลก่อน ไม่ต้องเอาออกก็ได้นิ เราคุญกับหมอ และพยาบาลห้องฉุกเฉินเมื่อวานแล้ว หมอคนนี้ชอบคุยเหมือนว่าเรามีทางเลือก แต่สุดท้ายเค้าจะเอาความคิดของเค้า (เราเคยเจอหมอคนนี้แล้วครั้งนึงตอนปี 2559) พอหมอเปิดดูแผลแห้ง เพราะไม่มีน้ำ แต่ หมอเอาสำลีชุบน้ำเกลือ ทาที่แผลแล้วลอกหนังที่ตายออก ลูกเรานี่ร้องลั่น ตัวสั่นเลย เรานี่น้ำตาตกในเลย จะร้องออกมาก็ไม่ได้เดี๋ยวลูกเห็น เราคุยกับหมอก่อนแล้ว แต่หมอเปรียบเทียบแผลน้ำร้อนลวกระดับ 2 กับแผลถลอก ว่าเวลาโดนน้ำยังไงก็แสบ เรางงมาก เพราะความรุนแรง ขนาด ความลึกของแผลมันต่างกันนะ พยาบาลที่ช่วยทำแผลก็ท้อง หมอให้ไปหยิบอะไรก็ช้าอุ้ยอ้าย ตอนพันผ้าก๊อต ถ้าไม่ท้วงคงพันหมดม้วนแน่ กลับมาบ้านต้องอุ้มลูกตลอด เพราะเค้าเอาเท้าลงพื้นแล้วคงเจ็บ