เราคงจะเคยได้ยินคำว่าโคลิก (Colic) กันมาบ้าง ทราบหรือไม่ว่าโคลิกคืออะไร และลูกของคุณอาจจะเป็นโคลิกได้เช่นกัน วันนี้เรามีคำตอบว่าอาการโคลิกคืออะไร และทำไมลูกของเราจึงมีความเสี่ยงที่อาจจะเป็นอาการโคลิก รวมถึงการป้องกันและการรักษาอาการโคลิก
โคลิคเป็นอาการของเด็กวัยแรกเกิดที่เด็กร้องไห้อย่างหนัก ไม่สามารถกล่อมให้หยุดร้องได้โดยไม่มีสาเหตุ โดยมากมักเป็นช่วงเย็นๆ จนถึงดึกๆ เสียงร้องของลูกจะร้องกวนอย่างต่อเนื่อง ทำยังไงก็ไม่หยุด เป็นอาการร้องไห้ที่ไม่ใช่สาเหตุจากการหิว หรือง่วงนอน อาจเกิดขึ้นได้จากหลายปัจจัย เช่น อาการคล้ายปวดท้อง ลำไส้บีบรัดตัวเป็นพักๆ และเมื่อเราลองจับที่หน้าท้องของลูกจะรู้สึกว่าท้องของลูกแข็งและเกร็งมาก ยิ่งร้องไห้มากเท่าไหร่ อากาศก็จะเข้าไปในลำไส้มาก ท้องก็จะยิ่งแข็ง และผายลมออกมามาก โดยมากอาการโคลิกมักจะเป็นวันละครั้ง และมักจะเป็นช่วงเย็นๆ ถึงดึกๆ และเด็กจะหยุดร้องเองเมื่อผ่านไป 3-4 ชั่วโมงหรือพอซักเที่ยงคืนถึงตี 1 ก็จะหยุดไปเอง หากพาไปหาหมอ ก็จะไม่พบอาการผิดปกติอะไร นั้นคืออาการโดยทั่วไปของโคลิค
ในปัจจุบันทางการแพย์ยังหาสาเหตุที่แท้จริงของการเกิดอาการโคลิกไม่พบ ในบางกรณีหมอบางท่านอาจลงความเห็นว่า เป็นเพราะเด็กแพ้อาหารบางอย่างที่คุณแม่กิน แล้วคุณแม่ก็มาให้นมลูก ลูกจึงอาจจะแพ้ได้ เช่น นมวัว อาหารรสเผ็ด เป็นต้น ซึ่งคุณแม่อาจจะต้องเปลี่ยนอาหารที่กิน เลิกดื่มนมวัว เลิกดื่มชาหรือกาแฟ เป็นต้น
อย่างไรก็ตามพ่อแม่อาจจะช่วยลูกด้วยการทำใจให้ผ่องใส อารมณ์ดี อย่าใส่อารมณ์กับลูก อย่าโมโหลูก หรือเขย่าตัวลูกเวลาที่ลูกเกิดอาการโคลิก ขอให้อุ้มลูกเดินไปมาเพื่อให้ลูกผ่อนคลายความเครียด เปิดเพลงเบาๆ หรือพาเดินเล่นนอกบ้านเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ หากทำทุกอย่างแล้วยังไม่หยุดร้องอาจจะต้องพาไปพบแพทย์เพื่อตรวจหาว่าเจ็บป่วยอะไรหรือไม่
โดยปกติอาการโคลิกนี้จะหายไปเองเมื่อลูกมีอายุประมาณ 3 ถึง 4 เดือนหรือมากกว่านั้น แต่ขอให้มั่นใจว่า แม้ว่าลูกของเราจะมีอาการโคลิกแต่อาการนี้จะหายไปได้เอง ขอให้อดทนและใจเย็นให้มาก
