โรงพยาบาลศิริราช ปิยมหาราชการุณย์

แม่ผมเข้ารับการรักษาอาการเส้นเลือดสมองตีบและเป็นผู้ป่วยติดเตียงที่โรงพยาบาลเป็นเวลา2เดือน และใน3สัปดาห์หลังพักฟื้นในหอพักผู้ป่วยชั้น10โซนC ในขณะที่ผมเฝ้าไข้ เวลาแม่มีไข้หมอเข้ามาเยี่ยมไข้ก็จะถามพยาบาลว่าผู้ป่วยมีแผลตรงไหนไหม พยาบาลก็ตอบว่าไม่มี จนวันที่22ต.ค.2561หมอเจ้าของไข้ให้ผู้ป่วยกลับบ้านได้ เราจึงกลับในบ่ายวันนั้นถึงศูนย์ดูแลผู้ป่วยที่ต่างจังหวัด ผู้ดูแลแม่พบว่าที่ก้นของแม่มีแผลกดทับ ผมตกใจมาก และญาติๆก็ตกใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่อยู่ร.พ.ไม่มีใครเอ่ยถึงว่าแม่มีแผลกดทับ และไม่มีกล่าวถึงการรักษาแผลกดทับเลย มีแต่ประมาณ1สัปดาห์ที่ผ่านมาก่อนออกร.พ.แม่มีไข้และหมอให้ยาฆ่าเชื้อ ในวันที่รู้ว่าแม่มีแผลผมโทรไปถาม(โวย)พยาบาลที่หอผู้ป่วย พยาบาลบอกไม่รู้จริงๆเพราะผู้ช่วยพยาบาลไม่ได้รายงานว่ามีแผลกดทับ แต่จากแผลที่ผมเห็นมีรอยเอายาเหมือนครีมขาวทาไว้ คือแผลกว้างกว่าหัวนิ้วโป้งมือ ตอนที่ผู้ช่วยพยาบาลเช็ดตัวจะไม่เห็นหรือครับ ผิวหนังก่อนจะเป็นแผลกดทับจะไม่มีความผิดปกติให้เห็นเหรอครับ คุณเรียนมาด้านนี้ก็เพื่อดูแลผู้ป่วยคุณไม่เข้าใจหรือครับ หรือว่าที่นี่รับคนไม่รู้เรื่องการดูแลผู้ป่วยเข้ามาทำงาน ร.พ.นี้มาตรฐานระดับสากลนะครับ แล้วเวลาเช็ดตัวผู้ป่วยผู้ช่วยพยาบาลก็ปิดม่านครับไม่ใช่เปิดหราให้ญาติดูด้วย ผมเฝ้าไข้นะไม่ใช่คนดูแล คุณมีปากคุณไม่รายงาน ผลเสียมันเกิดกับใครครับ สุขภาพของผู้ป่วยใช่ไหมครับ ผมขอฝากไว้หน่อย ผมพาแม่มารักษาที่นี่ยอมเสียเงินจ่ายแพงก็มีความคาดหวังนะครับ คาดหวังว่าแม่จะอาการดีขึ้น และคาดหวังว่าจะได้รับบริการการพยาบาลอย่างดี แต่ที่ประสบนี่คือการบริการแย่ๆของพวกคุณมันส่งผลให้อาการของแม่ผมแย่ลงไปด้วย มีสมองก็หัดคิดตามบ้างนะครับ จากใจญาติผู้ป่วยที่มีประสบการณ์เฝ้าไข้ร.พ.ศิริราชปิยะมหาราชการุณ 2เดือน