January 14, 2018 15:02
ตอบโดย
ศิรินทิพย์ ผอมน้อย (นักจิตวิทยาคลินิก)
สูดลมหายใจเข้าลึกๆนะคะ หากรู้สึกเก็บกดอย่างมากสามารถระบายมันออกมาได้ค่ะ แต่ทั้งนี้อารมณ์และความรู้สึกที่ถูกเก็บกดไว้ภายในอย่างมากมายนั้นมันอาจก่อตัวเป็นปัญหาทางอารมณ์ และปัญหาสุขภาพจิตได้ และจากอาการที่คุณกำลังเป็นอยู่นั้นควรได้รับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมค่ะ การปล่อยวางเป็นวิธีที่ถูกต้องที่จะทำให้คุณสามารถปรับตัวกับปัญหาที่กำลังประสบอยู่ แต่อาจจะปล่อยวางด้วยตัวเองนั้นค่อนข้างลำบากเนื่องจากความเครียดและความกดดันที่มีมันทำให้จิตใจคุณไม่สงบ ไม่ผ่อนคลาย ดังนั้นการไปพบจิตแพทย์เพื่อใช้ยารักษาจะช่วยให้จิตใจของคุณได้ผ่อนคลายและคุณจะสามารถหาแนวทางจัดการหรือแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้ บางครั้งปัญหาต่างที่เข้ามาเราไม่จำเป็นต้องจัดการหรือแก้ไขมันเลยก็ได้หากเหนื่อยล้ากับปัญหามากๆก็ปล่อยให้กาลเวลาจัดการมันไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
ทำเลสิกวันนี้ ที่คลินิกหรือรพ. ใกล้บ้านคุณ เริ่มต้นที่ 25,500 บาท ลดสูงสุด 35%!!
จองผ่าน HD ประหยัดกว่า / จ่ายทีหลังได้ / ผ่อน 0% ได้ / พร้อมแอดมินคอยตอบทุกคำถาม!
ตอบโดย
ศิรินทิพย์ ผอมน้อย (นักจิตวิทยาคลินิก)
การที่เก็บกดอารมณ์ความรู้สึกไว้ภายในโดยที่ไม่ได้ระบายออกมาหรือไม่มีแนวทางจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้นด้วยวิธีที่เหมาะสมจะทำให้จิตใจของคุณหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ เกิดความตึงเครียดทางความคิดอารมณ์และความรู้สึก ก่อเป็นปัญหาสุขภาพจิตตามมาได้ค่ะ การปล่อยวางการผ่อนคลายอารมณ์ความรู้สึกด้วยวิธีที่เหมาะสมจะช่วยให้คุณปรับตัวกับปัญหาที่เข้ามาได้ ซึ่งการปล่อยวางนั้นบางครั้งเราจะทำด้วยตัวเองนั้นเป็นเรื่องที่ยากมากตราบใดที่จิตใจของเรายังไม่สงบ ดังนั้นการไปพบจิตแพทย์ใช้ยาช่วยผ่อนคลายทางจิตใจจะช่วยให้เราทำใจและปล่อยวางกับปัญหาได้ค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
คุณหมอคะ คือดิฉันมีปัญหาในชีวิต ดิฉันทราบเหตุผลและวิธีแก้มัน แต่ดิฉันไม่สามารถทำมันได้ ดิฉันรู้ว่าดิฉันต้องทำเพราะเป็นสิ่งที่ทุกคนขอให้ทำ หวังให้เป็น ทุกคนต่างบอกให้ดิฉันปล่อยวาง แล้วเอาแต่บอกว่าให้ให้อภัยกับเรื่องที่เกิดขึ้น บอกว่ามันง่ายนิดเดียว แต่ดิฉันไม่ได้สนใจว่าอยากทำหรือไม่ ดิฉันไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้ ไม่อยากคิด ไม่อยากรับรู้ แต่ดิฉันทำไม่ได้ มันอยู่ในความคิดตลอด ทุกครั้งที่ดิฉันเห็นหน้าคนๆนั้น ดิฉันอยากหยิบมีดมาแทง แทงซ้ำๆอยากเอาปืนมายิง ยิงตัวดิฉันเองต่อหน้าเขา อยากทำอะไรก็ได้ให้เขาสำนึกกับสิ่งที่ทำ ไม่ใช่มาลอยหน้าแบบนี้ แต่ทุกอย่างที่ทำได้จริงๆคือทำตัวปกติเหมือนเดิม ดิฉันเริ่มเก็บตัวและไม่พูดกับใคร เลิกติดต่อเพื่อนที่ไม่เคยมีจริง ดิฉันแค่กลัวว่าตัวเองจะควบคุมไม่ได้ ดิฉันรู้สึกว่ามันจะมีวันนั้นจริงๆ ดิฉันเหนื่อยที่ต้องเก็บทุกอย่างแบบนี้เอาไว้ แต่ดิฉันไม่ได้อยากจะหายเป็นแบบนี้ เวลาที่ดิฉันอยู่คนเดียวดิฉันมีความสุขมาก ดิฉันจะร้องไห้ ดิฉันจะตบตีต่อยตัวเองก็ไม่มีใครมองว่ามันบ้า เพราะมันมีแค่ตัวดิฉันที่เห็น คือบางทีมันเรียกสติกลับมาได้บ้าง ความรู้สึกแบบนี้มันมากขึ้นทุกวันเลยค่ะ ดิฉันพยายามฆ่าตัวตายอยู่แต่ยังไม่มีโอกาสที่เหมาะสมเลย ความจริงดิฉันเคยปรึกษาหรือระบายความรู็สึกแบบนี้กับคนใกล้ตัว ดิฉันบอกว่าดิฉันเคยพยายามฆ่าตัวตายแต่ก็ได้เสียงหัวเราะกลับมา ถ้าดิฉันบอกเล่าปัญหาหรือความในใจ ดิฉันก็มักจะได้คำตอบที่ว่ามึงคิดมาก เรื่องแค่นี้ อย่าเยอะให้มาก กลับมาเสมอ คนที่ดิฉันปรึกษาด้วยและรับฟังแล้วเข้าใจดิฉันมากที่สุดก็คือตัวดิฉันเอง ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ดิันจะปรึกษาคนอื่นนอกจากตัวเอง ลึกๆดิฉันไม่อยากมีความรู็สึกแบบนี้ แต่ลึกๆดิฉันรู็สึกขอบคุณตัสเองที่เป็นแบบนี้ ดิฉันรู้สึกปลอดภัยเวลาไม่มีใครเข้าใจดิฉัน ดิฉันรู้สึกปลอดภัยเวลาคนอื่นไม่อยากมายุ่ง ไม่รู้วส่าดิฉันคิดอะไรหีือกำลังทำอะไร เพราะจะไม่มีใครรู้ว่าอะไรคือสิ่วที่ดิฉันเสียใจ อะไรคือสิ่วงที่ดิฉันชอบ ถ้ามีใครรู้ ดิฉันก็จะไม่ปลอดภัย คนที่รู้ก็ต้องทำร้ายจิตใจดิฉัน เอาความรู้สึกของดิฉันมาทำร้ายตัวดิฉันเอง คุณหมอคะ คือดิฉันไม่รู็จะถามอะไร ถือวะว่าดิฉันขอพื้นที่พูดอะไรบางอย่างแค่นั้น ขอบคุณค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต (คำตอบนี้เป็นการให้คำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรคหรือการรักษา คุณควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจหากมีอาการน่ากังวล)