สวัสดีค่ะ คือไม่นานมานี้หนูมีอาการเบื่ออาหารและไม่อยากอาหาร แต่มันเเปลกตรงที่ว่าอาการพวกนี้จะเกิดขึ้นเวลาที่ต้องออกไปกินอาหารข้างนอก หนูจะกินได้แค่คำสองคำทั้งๆที่หิว เเค่เอาเข้าปากก็รู้สึกอยากแหวะเต็มที่ทั้งๆที่ท้องก็ร้องและรู้สึกได้ว่าหิว แต่ว่าพออยู่ในบ้านหนูก็กินได้ปกติดีกินหมดจานเหมือนปกติ มีครั้งหนึ่งที่หนูไปเที่ยวตปทกับครอบครัว หนูแทบไม่ได้กินข้าวเพราะต้องอยู่ข้างนอกเกือบตลอดเวลาแต่ก็พยายามกินคำสองคำเวลาที่รู้สึกว่าพอกินไหวและไม่อยากให้ครอบครัวเป็นห่วงจึงบอกไปว่าไม่หิว ปรากฏว่ากลับบ้านมาชั่งน้ำหนักแล้วน้ำหนักลดไปกิโลหนึ่ง ส่วนตัวไม่มีปัญหาเรื่องรูปลักษณ์ แต่ว่าเมื่อสองเดือนก่อนหนูมีสอบที่รร.แล้วคะแนนออกมาไม่ค่อยดีเท่าที่คาดหวังไว้เกือบทุกวิชารวมทั้งวิชาที่เรารักมากๆ บวกกับห้องของหนูค่อนข้างเป็นเด็กเรียนซะส่วนใหญ่ และหนูเป็นคนค่อนข้างคิดมากและวิตกกังวล ช่วงนั้นหนูจิตตกมากๆ เริ่มมีอาการดังกล่าวคือกินข้าวไม่ลง เอาเข้าปากแล้วแหวะ น้ำหนักเลยลดลงเรื่อยๆ โชคดีที่ตอนนี้รร.ปิดหนูก็เลยพอกินได้เรื่อยๆเพราะอยู่บ้านเกือบตลอดเวลา เเต่ว่ารร.ก็ใกล้เปิดและหนูก็ไม่อยากให้มันมีปัญหาต่างๆเวลาที่ต้องจำเป็นไปกินอาหารข้างนอก หนูเลยอยากถามความเห็นว่าเราควรทำยังไงให้อาการเหล่านี้ออกไปดีคะ? ส่วนตัวรำคาญมากๆเพราะไม่อยากให้ใครเป็นห่วง+ปัญหาที่ตามมากับระบบต่างๆในร่างกายด้วย ขอบคุณค่ะ

การมีความเครียด วิตกกังวล อาจส่งผลต่ออารมณ์และจิตใจ ทำให้รู้สึกเบื่ออาหารได้ค่ะ

เบื้องต้นให้สำรวจอาการในระยะเวลา 1-2 เดือน ว่ามีอาการเหล่านี้มากน้อยแค่ไหน และให้คะแนนตามระดับความถี่ของอาการดังนี้
ไม่เคยเลย 0 คะแนน , ครั้งคราว 1 คะแนน, บ่อยๆ 2 คะแนน ,ประจำ 3 คะแนน
1. นอนไม่หลับ เพราะมีเรื่องกังวลใจหรือคิดมาก
2. รู้สึกหงุดหงิด รำคาญใจ
3. ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะประสาทตึงเครียด
4. รู้สึกวุ่นวายใจ
5. ไม่อยากพบปะผู้คน
6. ไม่มีความสุข รู้สึกเศร้าหมอง
7. ปวดหัวข้างเดียวหรือปวดขมับ 2 ข้าง
8. รู้สึกหมดหวังในชีวิต
9. รู้สึกว่าชีวิตตนเองไร้คุณค่า
10. กระวนกระวายตลอดเวลา
11. ขาดสมาธิ
12. อ่อนเพลีย ไม่มีแรงที่จะทำอะไร
13. เหนื่อยหน่ายไม่อยากทำอะไร
14. ใจเต้นแรง
15. เสียงสั่น ปากสั่น มือสั่นเมื่อรู้สึกไม่พอใจ
16. กลัวผิดพลาดในการทำสิ่งต่างๆ
17. ปวดเกร็งบริเวณท้ายทอย หลัง ไหล่
18. ตื่นเต้นง่ายกับเหตุการณ์ที่ไม่คุ้นเคย
19. มึนงง วิงเวียนศีรษะ
20. ความสุขทางเพศลดลง ขาดความใส่ใจในการดูแลตัวเอง

หากคะแนนรวมมากว่า 17 คะแนน แสดงว่ามีความเครียดในระดับที่สูงกว่าปกติ ควรหาเวลาผ่อนคลายความเครียด ด้วยการออกกำลังกาย หาเวลาไปพักผ่อนหย่อนใจ หาที่ปรึกษาพูดคุยระบายความรู้สึกออกมา ฝึกปรับความคิดแง่บวก ลดความคาดหวังหรือความกดดันต่อเองให้น้อยลง แต่หากปรับแล้วอาการไม่ดีขึ้นควรพบจิตแพทย์ ทำการตรวจประเมินอย่างละเอียดและรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมนะคะ

สวัสดีครับ

ผมคิดว่าในส่วนที่เกิดขึ้นนี้อาจจะเกิดจากความวิตกกังวลบางอย่างซึ่งเกิดขึ้นเฉพาะสถานการณ์ ซึ่งในส่วนของหนูเป็นการไม่ทานอาหารนอกบ้าน โดยผมคิดว่าความเครียดและความกดดันเป็นตัวกระตุ้นให้อาการเหล่านี้มีมากขึ้น และยิ่งทำให้หนูรู้สึกกังวลกับการไม่สามารถทานอาหารนอกบ้านได้เข้าไปอีก

ตรงนี้อยากแนะนำว่าให้ลองเข้าพูดคุยกับพ่อแม่ผู้ปกครอง และลองอธิบายให้เขาเข้าใจว่าหนูเองก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง และสิ่งสำคัญก็คือลองให้เขาพาไปหานักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์เพื่อรับการประเมินและการช่วยเหลือที่เหมาะสม ซึ่งในบางครั้งอาจจะเป็นวิตามินหรืออาหารเสริมบางอย่างที่ทำให้มีความอยากอาหารเพิ่มขึ้นก็เป็นได้ครับ

การพูดคุยกับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาอาจจะมีขึ้นเพื่อสำรวจความคิด และความกลัวเพื่อหาต้นตอและหาแนวทางในการจัดการกับความกลัวตรงนี้ให้หายไปให้หนูสามารถทานอาหารนอกบ้านได้ให้เหมือนกับที่สามารถทานอาหารในบ้านได้ครับ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงตรงนี้อาจจะใช้เวลาบ้างเล็กน้อย หากว่าคุณพ่อคุณแม่รู้สึกว่าไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นก็ลองอ่านบทความด้านล่างดู ซึ่งผมคิดว่าอาการของหนูจะคล้ายกับอาการกลัวสิ่งที่เฉพาะเจาะจงมากที่สุดครับ

https://www.pobpad.com/phobia

สุดท้ายนี้ถ้ามีคำถามอื่นๆเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้นะครับ