สวัสดีครับ คุณหมอ ผมตอนนี้ก็อายุ 22 แล้วครับ อยากจะทราบว่า การที่ตัวเองคิดมากจนนอนไม่หลับ การที่ตัวเองเข้ากับสังคมไม่ได้ เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองกลัว ตัวสั้น พูดไม่ออก ตัวล้าไปหมด เครียดมากเลยครับแถมนอนไม่หลับเลย บางครั้งก็คิดว่าตัวเองโดดเดี่ยวอยู่เสมอ บางครั้งก็ คิดอะไรไม่ออกเลยครับ เหมือน สมองเบลอมึนๆๆ งงๆ ไปหมด และอีกอย่างทำให้ตัวเองรู้สึกว่าคิดอะไรไม่ค่อยจะออกเลย พอจะมีวิธีแก้ไขปัญหา​เหล่านี้บ้างใหมครับ ผมเป็น มาตั้งแต่ วัย19 ได้แล้วครับ อยากจะทราบสาเหตุมากเลยๆ เลยคนับ ว่าควรจะไปหาหมอเฉพาะทางแบบใหน ถึงจะจี้ให้ตรงจุด ขอบคุณครับ

อาการของคนไข้แนะนำให้ปรึกษาแพทย์จิตเวช หรือปรึกษาเบื้องต้นจะมีสายด่วนสุขภาพจิต โทร. 1323 ได้ครับ

คนไข้มีอาการนอนไม่หลับเรื้อรัง อ่อนล้า ไม่อยากทำอะไร เบื้องโดยลองให้คนไข้ ประเมินโรคซึมเศร้าครับ

1. อารมณ์ซึมเศร้า โดยวัยรุ่นอาจจะเป็นอารมณ์หงุดหงิดแทนได้
2. มีความสนใจในกิจกรรมต่างๆ แทบทั้งหมดลดลงมาก
3. นํ้าหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นมาก โดยเปลี่ยนแปลงมากกว่าร้อยละ 5 ต่อเดือน หรือเบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมากขึ้น
4. กระวนกระวาย หรือดูเชื่องช้าลง
5.นอนไม่หลับ/หลับมากไป
6. อ่อนเพลีย ไม่มีแรงแรง
7. มีสมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจ
8.รู้สึกว่าตนเองไร้ค่า
9. มีความคิดเรื่องการตาย คิดอยากตาย

จะต้องมีอาการในข้อ 1 หรือ 2 อย่างน้อย 1 ข้อ และมีอาการเป็นอยู่นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไป และควรมีอาการเหล่านี้แทบจะตลอดเวลาครับ

สวัสดีครับ
การที่กลัว ไม่กล้าเข้าสังคม จนมีอาการตัวสั่น พูดไม่ออกนั้นอาจเกิดจากบุคลิกพื้นฐานเดิมที่เป็นโรคคนที่ไม่มีความมั่นใจ การมีปัญหาทางด้านจิตใจบางอย่าง เช่น โรคกลัวการเข้าสังคม (Social phobia) หรือ โรคซึมเศร้าซึ่งจะทำให้ผู้ที่เป็นโรคนี้มีมุมมองต่อตัวเองใยทางที่ด้อยลงกว่าความเป็นจริงได้ครับ

และถ้าหากอสการเหล่านี้ไม่ได้เกิดในสถานการณ์ที่จำเพาะเจาะจงในสถานการณ์ใดสถานการณ์หนึ่ง แต่เป็นอยู่เกือบตลอดเวลา และแม้จะอยู่กับตัวเองคนเดียวก็ยังคงมีอาการอยู่ มองตัวเองในแง่ลบบ่อยๆ มีปัญหาการนอนไม่หลับร่วมด้วย อาการเหล่านี้ก๋จะบ่งชี้ไปในทางการเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

การที่จะทราบสาเหตุของอาการเหล่านี้ที่แน่ชัดได้นั้นจะต้องอาศัยการตรวจประเมินอาการจากจิตแพทย์โดยตรงก่อน โดยต้องตรวจลักษณะของอารมณ์ ความคิด และพฤติกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นให้ชัดเจนก่อนให้การวินิจฉัยและเริ่มการรักษาครับ

ในกรณีนี้หมอแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อนเพื่อที่จะได้ให้การรักษาได้อย่างเหมาะสมครับ

การรักษาอาการในลักษณะนี้จำเป็นต้องทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อนจึงจะเริ่มการรักษาที่ถูกต้องได้ครับ การไปพบจิตแพทย์จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับในกรณีนี้

ส่วนเรื่องอาการที่อาจส่งผลต่อระบบประสาทนั้นถ้าหากเป็นเพียงโรคซึมเศร้าหรือโรคทางจิตเวชอื่นๆก็จะไม่ส่งผลให้เกิดอาการทางระบบประสาท ยกเว้นแต่อาจมีผลรบกวนสมาธิ ทำฝห้เกิดอาการเหม่อลอย หรือความจำให้แย่ลงบ้างเล็กน้อยครับ แต่ถ้าหากการเหม่อลอยนั้นเป็นถึงในระดับที่ทำให้ความทรงจำบางช่วงหายไปก็จะต้องระวังว่าอาจเกิดจากอาการทางระบบประสาท เช่น โรคลมชักบางชนิดได้ ซึ่งก็ควรต้องไปพบแพทย์ด้านอายุรกรรมระบบประสาทเพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมด้วยครับ