เมื่อก่อนไม่มีปัญหาเรื่องการนอนเลยจนกระทั่งเข้าปีที่2ที่ย้ายมาเรียนที่กรุงเทพคนเดียว มีอาการนอนไม่หลับ มือเท้าชา ใจสั่น บางครั้งมีอาการขากระตุกเหมือนตกจากที่สูง ทั้งๆที่เวลาปิดเทอมกลับบ้าน3เดือน ไม่มีอาการเหล่านี้เลย ในบางครั้งรู้สึกคิดถึงบ้านจนนอนไม่หลับ พอฝืนนอนจะมีอาการดังกล่าว บางครั้งมีอาการแพนิคร่วมด้วย ปัจจุบันมีอาการดังกล่าวทันทีเมื่อได้นอนที่หอพัก แต่พออาศัยนานๆไปจะเริ่มชินแต่ยังมีอาการมือเท้าชาใจสั่นเมื่อฝืนหลับต้องคอยรอให้ง่วงจริงๆถึงหลับได้ซึ่งมันกินเวลาไปหลายชั่วโมงเลย ปล.ในช่วงปิดเทอมมีการนอนดึกตลอด ปล.2 เป็นกระดูกสันหลังคด ปล.3 วันที่12 สิงหา ในช่วงกลางวัน ดื่มอเมริกาโน่และดื่มแอลกลอฮอล1แก้วในช่วงเย็น ปล.4 ขณะนี้มีเพื่อนมานอนด้วย เนื่องจากทราบอาการเหล่านี้ของดิฉันดี แต่ยังมีอาการ ทั้งๆที่ในช่วง1ปีแรก เมื่อมีอาการแล้วได้มีบุคคลไว้ใจมานอนด้วยจะรู้สึกดี ไม่กังวล

จากอาการอาจเป็นผลมาจากการปรับตัว ซึ่งการที่คนเราต้องอยู่คนเดียวตามลำพังย่อมทำให้เกิดอาการวิตกกังวล เครียด หรืออาจมีภาวะซึมเศร้าได้ค่ะ

ในกรณีนี้ มีอาการเฉพาะเวลาที่ต้องอยู่คนเดียว และมักทำให้มีอาการแพนิคเกิดขึ้น
วงจรการเกิดโรคแพนิค ได้แก่ ความเครียด วิตกกังวลที่มีมากเกินระดับปกติ กระตุ้นเร้าให้ระบบประสาทอัตโนมัติทำงานไวเกินไป ทำให้มีอาการใจเต้นเร็ว หายใจไม่อิ่ม มือเท้าชา หน้ามืด เป็นลม ได้ค่ะ เมื่อมีอาการผิดปกติแสดงออกทางด้านร่างกาย ตัวผู้ป่วยก็จะยิ่งรู้สึกวิตกกังวลกลัวมากขึ้น เมื่อกลัวมากขึ้น อาการทางกายก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น จนบางครั้งทำให้ไม่กล้าอยู่คนเดียว หรือไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียวเพราะกลัวจะมีอาการกำเริบ
อาการของแพนิคมักจะคาดการณ์ไม่ได้ว่าจะเกิดขึ้นตอนไหน ยิ่งทำให้ตัวผู้ป่วยรู้สึกเป็นกังวลมากขึ้น

วิธีแก้ไขเบื้องต้น เมื่อเริ่มรู้ตัวว่าจะมีอาการ ควรตั้งสติ กำหนดลมหายใจเข้าออก ช้าๆลึกๆ บอกตัวเองว่าอาการที่เกิดขึ้น เป็นเพราะความวิตกกังวลที่มากเกินไป หากลดความวิตกกังวลได้อาการต่างๆก็จะสงบลง อาการที่เกิดขึ้นไม่ได้อันตรายถึงแก่ชีวิต ทำไปเรื่อยๆ จะช่วยให้อาการสงบลงได้ค่ะ

แต่หากมีอาการบ่อยๆ จนรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน หรือ ไม่กล้าอยู่คนเดียว หรือ จะต้องมีเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อนตลอดเวลา แบบนี้แนะนำพบจิตแพทยืนะคะ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาตามแนวทางที่เหมาะสม
ซึ่งการรักษาแพนิค อาจใช้ยาเพื่อลดความวิตกกังวล ร่วมกับการฝึกผ่อนคลายนะคะ

สวัสดีครับ
อาการนอนไม่หลับที่มีความสัมพันธ์กับสถานที่นั้นมักเป็นผลมาจากปัญหาทางด้านจิตใจเป็นหลักครับ อาการเหล่านี้อาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น ความเครียด ความกังวล ผลจากการที่ปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ไม่ได้ ความกลัวต่อบางอย่าง ซึ่งก็มักต้องมีการประเมินหาสาเหตุและแก้ไขครับ

นอกจากนี้การมีพฤติกรรมการนอนที่ไม่ถูกต้องนั้นก็อาจเป็นปัจจัยเสริมอย่างหนึ่งที่ทำให้มีอาการนอนไม่หลับเกิดขึ้นได้ ในเบื้องต้นนั้นจึงอาจลองปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการนอนตามนี้ดูก่อนได้ครับ
1. ควรจัดห้องนอนให้มีบรรยากาศเงียบสงบ ไม่มีแสงเสียงรบกวน และมีอากาศถ่ายเทสะดวก
2. ใช้ห้องนอนเพื่อการนอนเท่านั้น ไม่ใช้ห้องนอนทำกิจกรรมอื่น เช่น ดูทีวี ทำงาน อ่านหนังสือ
3. ก่อนนอน 1 ชั่วโมงควรมีเวลาให้ตัวเองได้พักผ่อนสบายๆ พยายามไม่คิดเรื่องเครียด เรื่องกังวลต่างๆ
4. เข้านอนเมื่อง่วงนอนเท่านั้น
5. ถ้าหากเข้านอนไปนาน 15-20 นาทีแล้วยังนอนไม่หลับก็ควรลุกขึ้นมาจากที่นอนเพื่อหากิจกรรมเบาๆทำก่อน แล้วกลับเข้าไปนอนเมื่อรู้สึกง่วงนอนอีกครั้ง
6. ตื่นนอนให้เป็นเวลาเดียวกันของทุกวัน
7. ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ แต่ไม่ควรออกกำลังกายหักโหมก่อนนอนเพราะจะทำให้นอนไม่หลับมากขึ้น
8. ไม่นอนกลางวัน
9. ไม่ดื่มชา กาแฟ หลังเที่ยงวัน
10. ไม่สูบบุหรี่หรือดื่มสุราก่อนนอน

ถ้าหากลองปฏิบัติตามนี้ 1-2 สัปดาห์แล้วการนอนยังไม่ดีขึ้น หมอก็แนะนำว่าควรไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมก่อน เพื่อที่จะได้ให้การรักษาเพื่อช่วยให้การนอนดีขึ้นได้ครับ

สวัสดีครับ

เป็นไปได้ว่าอาการที่เล่ามาอาจจะเริ่มมาจากความไม่คุ้นชินกับสถานที่เพราะได้มีการย้ายที่อยู่เข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ ทำให้ในบางครั้งมีอาการกลัว ที่ออกมาเป็นในรูปแบบของอาการ panic attack นะครับ ซึ่งจากลักษณะของการเกิด panic attack ที่มีลักษณะเฉพาะว่าเกิดแค่ที่หอพัก ก็เป็นไปได้ว่าการอยู่ห่างจากครอบครัว ก็เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดอาการเหล่านี้ได้ และโดยปกติแล้วการที่มีคนที่ไว้ใจมาอยู่ด้วยจะทำให้ไม่เกิดอาการก็ยิ่งเป็นตัวยืนยันนะครับว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะรู้สึกปลอดภัยเมื่อมีคนที่ไว้ใจมาอยู่ด้วย

ส่วนที่บอกว่าอาการมีการพัฒนาขึ้นก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ครับเพราะ panic attack จะเกิดหรือไม่ นอกจากตัวกระตุ้นภายนอกแล้ว สภาพจิตใจของเราเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน ซึ่งอาจจะมาจากความเครียด ความกดดันในชีวิตประจำวันทั่วไป การเรียน การทำงาน ซึ่งหากทำให้เราเสียพลังงานไปกับเรื่องพวกนั้นเยอะจนลืมดูแลสุขภาพกายและจิตใจของตนเอง ก็มีโอกาสครับที่อาการจะเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น

ดังนั้นในจุดนี้อยากจะลองแนะนำในเรื่องของการเข้ารับการปรึกษาเพื่อสำนวจจิตใจของตนเอง และลองรับเทคนิคในเรื่องการจัดการกับอาการที่เกิดขึ้นหรือการดูแลตนเองให้ดีขึ้นนะคัรบ ซึ่งการรับคำปรึกษานี้สามารถเข้าพูดคุยกับนักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์ก็ได้ครับ โดยหากเจอกับจิตแพทย์ก็อาจะทำให้ได้ยาบางอย่างมาช่วยได้ครับ

สุดท้ายนี้หากมีคำถามอื่นๆหรือมีข้อมูลอยากแลกเปลี่ยนก็เข้ามาเพิ่มเติมได้นะครับ

เวลาที่มีการกลัวบางสิ่งบางอย่างอย่างรุนแรงก็อาจทำให้เกิดเป็นอาการทางกายตามมาได้ครับ ซึ่งถ้ามีอาการกลัวความมืดจนทำให้มีอาการใจสั่น มือเท้าชา นอนไม่หลับตามมาก็อาจเป็นอาการในกลุ่มโรค specific phobia ได้ครับ

ในกรณีนี้หมอแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมดูก่อน เนื่องจากอาจมีความจำเป็นต้องรักษาด้วยการทำจิตบำบัดหรือการทำ exposure therapy เพิ่มเติมครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองตรวจสอบรายชื่อโรงพยาบาลที่มีจิตแพทย์ตามลิงค์นี้ก่อนได้ครับ

https://www.honestdocs.co/list-psychiatric-hospital

ถ้าหากสะดวกที่จะไปตรวจที่โรงพยาบาลใดก็สามารถไปที่โรงพยาบาลนั้นได้เลยครับ