ปรึกษาเรื่องโรคซึมเศร้าครับ คุณหมอครับ ผมมีความกังวลอย่างมากเลยตอนนี้ จากคราวก่อนผมเคยสอบถามขึ้นตอนการรักษาเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าไปแล้ว ตอนนี้อาการของผมหลังจากที่ผ่านมามันแย่ลง ช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาผมถูกคนในบ้านต่อว่ากดดันอาจจะไม่รุนแรงแต่ช่วงนี้ผมจิตใจอ่อนไหวมากๆ ผมยังไม่ได้ไปพบแพทย์นะครับ แต่มีความกังวลเกี่ยวกับ คนที่เป็นโรคนี้จะต้องได้รับความร่วมมือจากคนภายในครอบครัวเพื่อช่วยเหลือให้คนป่วยได้หายใช่มั๊ยครับ แต่ว่าปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผมเป็นโรคนี้ก็คือครอบครัวของผมเองนี่ล่ะครับ มันสะสมมาตั้งแต่ผมยังเด็กๆจนตอนนี้โรคนี้มันจะฆ่าผมแล้ว ผมทรมาณกับมันมากจริงๆ ผมอยากจะหาย แต่คนในครอบครัวผมจะให้ความร่วมมือกับผมรึเปล่าผมก็ไม่รู้ พวกเค้าทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้เอง ผมทรมาณจริงๆครับ ผมควรจะทำอย่างไรดี

สวัสดีครับ
อาการของโรคซึมเศร้านั้นเกิดได้จากสาเหตุ 2 สาเหตุหลักๆครับ
1. มีการทำงานที่ผิดปกติของสารเคมีในสมอง
2. ปัจจัยกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อม

ปัจจัยหลักที่ทำให้มีอาการของโรคซึมเศร้านั้นคือการทำงานที่ผิดปกติของสารเคมีในสมอง ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ประมาณ 70-80% ในขณะที่ปัจจัยกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อมภายนอกนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ดังนั้นหากไม่สามารถปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมในบ้านหรือสิ่งแวดล้อมรอบตัวได้ สิ่งที่ควรทำก่อนเป็นอันดับแรก คือ การรับประทานยาเพื่อปรับการทำงานของสารเคมีในสมองครับ เมื่อการทำงานของสารเคมีในสมองดีขึ้น อารมณ์ ความคิด และมุมมองต่างๆก็จะค่อยๆดีขึ้น ก็จะหาทางปรับเปลี่ยนมุมมองต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวและสามารถแก้ปัญหาต่างๆให้ดีขึ้นตามมาได้

ดังนั้นหมอแนะนำว่าควรให้ความสำคัญกับการไปพบจิตแพทย์เพื่อประเมินอาการและให้การรักษาก่อนเป็นอันดับแรกครับ ส่วนเรื่องสิ่งแวดล้อมในบ้านค่อยมาจัดการต่อในภายหลังจากที่อารมณ์ต่างๆเริ่มดีขึ้นแล้ว

ถ้าคนในครอบครัวไม่ร่วมมือที่จะพาไปพบแพทย์ ก็สามารถไปพบจิตแพทย์ด้วยตัวเองได้ครับ

ถึงแม้ในอดีตคุณจะผ่านปัญหาหลายๆอย่างในครอบครัวมา ถูกจำกัดกิจกรรมและการกระทำหลายๆอย่าง แต่หมอคิดว่าคุณก็ยังมีความเป็นตัวของตัวเองอยู่นะครับ อย่างน้อยที่สุดคุณก็รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรในตอนนี้ อยากได้อะไร และมีความกล้าที่จะเล่าและปรึกษาอาการของตัวเองออกมา สิ่งเหล่านี้ถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะช่วยให้อาการและอารมณ์ต่างๆดีขึ้นได้ครับ

ในกรณีที่ไม่สามารถไปพบแพทย์ด้วยตัวเองได้จริงๆ และต้องอาศัยในคนในบ้านช่วยพาไปเป็นหลัก ก็คงต้องอาศัยการสื่อสารที่ดีในการโน้มน้าวให้คนในบ้านช่วยครับ แนะนำให้พยายามใช้เหตุผลในการพูดคุยเป็นหลัก บอกให้คุณพ่อคุณแม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง และหลีกเลี่ยงการปะทะอารมณ์ สักวันหนึ่งคุณพ่อคุณแม่จะต้องเข้าใจหรือใจอ่อนลงบ้างครับ

ในกรณีที่รู้สึกอัดอั้นตันใจ หรือมีอารมณ์เศร้ามากๆก็แนะนำให้หากิจกรรมทำเพื่อผ่อนคลาย หรือหาใครสักคนที่ไว้ใจได้พูดเล่าระบายความในใจออกมา และควรหลีกเลี่ยงการอยู่คนเดียวในช่วงเวลาดังกล่าว อย่างน้อยถ้ามีใครสักคนที่รับฟังเราได้อย่างเข้าใจก็จะช่วยให้อารมณ์ต่างๆดีขึ้นได้ครับ

หรือถ้าไม่รู้จะระบายความรู้สึกออกมายังไง ก็สามารถโทรไปที่สายด่วนสุขภาพจิตเบอร์ 1323 เพื่อเล่าความในใจ ปรึกษา หรือขอคำแนะนำเพิ่มเติมได้ครับ ที่ปลายสายจะมีเจ้าหน้าที่ผู้เชี่ยวชาญคอยรับฟังและให้คำปรึกษาอยู่

เพิ่มเติมนะคะ..ภาวะกดดันต่างๆที่ทำให้เกิดความรู้สึกทุกข์ทรมานจิตใจ จริงๆแล้วมาจากปัจจัยภายนอกหรือสิ่งเร้าที่เราควบคุมไม่ได้เพียง 20 % ที่เหลือ 80 % เป็นสิ่งเร้าภายในจิตใจ ความคิด อารมณ์ความรู้สึกของตัวเราเองถือเป็นสิ่งเร้าที่เราสามารถควบคุมมันได้ แต่หลายคนอาจลืมตัวหรือขาดสติ ปล่อยให้จิตใจเราล่องลอยไปติดกับดักของคำพูด หรือ การกระทำที่ทำให้รู้สึกแย่ๆ จากปัญหาดังกล่าวนักจิตฯ อยากแนะนำให้คุณพบจิตแพทย์ เข้ารับการรักษาด้วยยาทางหนึ่ง และต้องทำจิตบำบัดควบคู่ไปด้วย หรือ หากไม่สะดวกทำจิตบำบัด คุณต้องเรียนรู้ที่จะปรับความคิดความรู้สึกของตัวเองให้ได้ ที่บอกแบบนี้ไม่ได้บอกให้อดทนนะคะ แต่คุณต้องรู้จักปล่อยวางและเข้าใจธรรมชาติของคนในครอบครัว แต่ละคนมีประสบการณ์ มีความคิด มีพฤติกรรมที่แตกต่างกัน สิ่งเหล่านี้เราไม่สามารถที่จะปรับเขาได้ 100%แน่ๆ ทำใจยอมรับและหาวิธีผ่อนคลายความวิตกกังวลหรือความตึงเครียดภายในจิตใจของเราเองจะเป็นทางออกที่ดีกว่านะคะ
ในกรณีที่คุณจะลองพูดคุยกับคนในครอบครัวนั้นคุณก็สามารถทำได้แต่ไม่ควรจะหวังผลให้มาก ถ้าคุยแล้วเขาเข้าใจเราก็เป็นผลดี แต่หากเขาไม่เข้าใจ เราต้องยอมรับให้ได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ