March 11, 2019 00:14
ตอบโดย
ศิรินทิพย์ ผอมน้อย (นักจิตวิทยาคลินิก)
จากอาการที่เล่ามา อาจเข้าข่ายอาการของโรคซึมเศร้าก็เป็นได้นะคะ
เบื้องต้นให้หนูสำรวจอาการด้วยการทำแบบประเมินซึมเศร้าด้วยตัวเองดูก่อนนะคะ
โดยในช่วงระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้มีอาการเหล่านี้มากน้อยแค่ไหน
ไม่มีเลย 0 คะแนน
มี 1-7 วัน 1 คะแนน
≥7 วัน 2 คะแนน
ทุกวัน 3 คะแนน
1. เบื่อหน่าย ไม่สนใจอยากจะทำอะไร
2. ไม่สบายใจ ซึมเศร้า ท้อแท้
3. หลับยาก หลับๆตื่นๆ หรือหลับมากเกินไป
4. เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีแรง อ่อนเพลีย
5. เบื่ออาหาร หรือ กินได้มาก กินจุบจิบตลอดเวลา
6. รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง คิดว่าล้มเหลว หรือคิดว่าทำให้ตนเองและครอบครัวผิดหวัง
7. ขาดสมาธิ เหม่อลอย ขี้ลืมบ่อย
8. ทำอะไรช้าลง กระสับกระส่าย อยู่นิ่งไม่ได้
9. คิดทำร้ายตัวเอง อยากตาย หรือตายไปจะดีกว่า
จากนั้นรวมคะแนน หากได้มากกว่า 7 คะแนนขึ้นไป อาจมีแนวโน้มที่จะเป็นซึมเศร้าได้ค่ะ แนะนำให้พบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม การรักษาที่ถูกต้องตามแนวทางโรคจะช่วยให้อาการดีขึ้น ปรับตัวได้มากขึ้น ใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างปกติอีกครั้งนะคะ
โรคซึมเศร้ามีสาเหตุหลักมาจากสารเคมีในสมองหลั่งผิดปกติ ส่งผลให้ความคิด อารมณ์ และพฤติกรรมบางอย่างเปลี่ยนไป การรักษาจำเป็นต้องใช้ยาเพื่อปรับให้สารเคมีในสมองหลั่งสมดุล ทำให้เราสามารถควบคุมความคิด อารมณ์ และแสดงพฤติกรรมต่างๆได้เหมาะสมสอดคล้องกับสถานการณ์จริงได้ค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
ทำเลสิกวันนี้ ที่คลินิกหรือรพ. ใกล้บ้านคุณ เริ่มต้นที่ 25,500 บาท ลดสูงสุด 35%!!
จองผ่าน HD ประหยัดกว่า / จ่ายทีหลังได้ / ผ่อน 0% ได้ / พร้อมแอดมินคอยตอบทุกคำถาม!
ตอบโดย
ฉัตรดนัย
ศรชัย
(นักจิตวิทยาการปรึกษา)
Rehabilitation in Mental Health & Addiction
สวัสดีครับ
จากที่เล่ามามีหลากหลายส่วนมากที่ค่อนข้างตรงกับเรื่องของภาวะโรคซึมเศร้า แต่อย่างไรก็ตามจากรายละเอียดที่เล่ามาผมเห็นรูปแบบบางอย่างของความคิดที่ทำให้คุณรู้สึกเศร้า และสิ่งที่คุณรู้สึกว่าค่อนข้างขาดไปมากตอนนี้ก็คือในเรื่องของแรงบรรดาลใจ หรือแรงขับที่จะทำใหุ้ณได้ทำกิจวัตรประจำวัน เข้าเรียน และทำการบ้านให้ได้ตามที่จำเป็นต้องทำนะครับ ซึ่งด้วยระยะเวลา 7 เดือน และอาการที่เล่ามา เบื้องต้นตรงนี้ถือเป็นสัญญาณนะครับว่าตัวคุณอาจจะต้องได้รับการช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญไม่ว่าจะเป็นจิตแพทย์ หรือนักจิตวิทยาในการที่จะใช้กระบวนการต่างๆในการช่วยให้คุณสามารถมีพลังงานเพิ่มขึ้นเพื่อให้คุณสามารถกลับมาเป็นบุคคลที่คุณอยากเป็นได้ครับ
ดังนั้นจุดเริ่มต้นสำหรับการรับความช่วยเหลือตรงนี้อาจจะต้องลองปรึกษากับคุณพ่อหรือคุณแม่ดูได้ครับว่ามีอาการเหล่านี้และต้องการเข้าพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา เพราะจากที่ผมเข้าใจก็คือตอนนี้คุณยังอยู่ในช่วงวัยเรียนนะครับ แต่ถ้าหากว่าไม่สามารถพูดคุยเรื่องนี้กับคุณพ่อคุณแม่ได้ ก็สามารถเข้าไปรับบริการได้ด้วยตนเองครับ โดยสามารถไปยังโรงพยาบาลที่มีแผนกจิตเวชเด็กและวัยรุ่น หรือจิตเวชผู้ใหญ่ได้ครับ นอกจากนั้นแล้วหากอยู่ในระดับมหาวิทยาลัย บางมหาวิทยาลัยจะมีให้บริการให้คำปรึกษาแก่นิสิต นักศึกษาใช้ได้ฟรีอยู่ครับ ก็อาจจะลองหาข้อมูลในส่วนนั้นดูได้
นอกเหนือจากการเข้าพบผู้เชี่ยวชาญแล้ว ในเรื่องของกิจกรรมอื่นๆ ก็สามารถลองหากิจกรรมใหม่ๆที่เคยสนใจหรือทำแล้วรู้สึกว่าทำให้ผ่อนคลายหรือทำให้รู้สึกดีขึ้นได้บ้าง อาจจะลองมองดูกิจกรรมที่สามารถทำเป็นประจำได้เช่น การออกลังกาย การฟังเพลง หรือการทำงานอดิเรกบางอย่าง พยายามทานอาหารให้ครบหมู่ ทานของอร่อยๆ จากที่เล่ามาก็ทำให้เห็นได้ว่าตอนนี้ยังมีการทำกิจกรรมต่างๆอยู่ ซึ่งตรงนี้ถือว่าดีนะครับ อยากให้พยายามทำต่อไป แต่ไม่ให้เยอะเกินไป แบ่งเวลามาพักผ่อน แต่ก็อย่าลืมที่จะทำกิจกรรมต่างๆ ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนตรงนี้ด้วยครับ สุดท้ายนี้หากมีคำถามอื่นๆเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้นะครับ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากจะปรึกษา ช่วงนี้ก็ไม่รู้ว่าตัวหนูเป็นอะไร มีความรู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรเลยอยากนอนเฉยๆ ไม่อยากออกจากบ้านไปไหนถ้่าไม่มีคนชวนหรือบังคับ ไม่อยากเจอเรื่องเครียดๆแล้วก็จะพยายามหนีเรื่องที่ทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีตลอด เช่น หนูรู้ตัว่าต้องทำงานส่ง มันมีความคิดว่าอยากจะทำ แต่เลือกที่จะไม่ทำมากกว่าถึงแม้จะใกล้วันส่งแล้ว ต้องใกล้วันแบบเดดไลน์ถึงจะบังคับคัวเองให้ลุกมานั่งทำได้ พอคิดเรื่องงานที่จะต้องทำก็รู้สึกไม่อยากทำเลย ไม่มีกำลังใจจะทำ ต่อให้มีเพื่อนมาอวยพร มาให้กำลังใจ หรือให้คิดถึงอนาคตของหนูเอง หนูก็ไม่ทำอยู่ดี แล้วหนูก็กลัวว่าจะทำไม่ดี กลัวว่าจะต้องโดนแก้อีก แล้วตอนทำงานก็จะคิดอะไรไม่ค่อยออกเหมือนเบลอไปหมด คิดช้า ทำช้า หนูเป็นแบบนี้มาประมาณ 7 เดือนได้แล้วค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเรียน ครอบครัว แล้วก็ตัวหนูเอง แล้วช่วงหลังๆถ้ามีเรื่องอะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดีหรือรู้สึกเครียดก็จะร้องไห้ ไม่อยากรับฟัง ไม่อยากได้ยินอะไรเลย แล้วจะมีอาการนอนไม่ค่อยหลับด้วยค่ะ ถ้านอนไม่ค่อยหลับส่วนใหญ่จะเป็นนอนเกือบเช้า ตื่นอีกทีเกือบเที่ยง บางทีนอน3-4ชม.หนูก็ตื่นแล้ว กับอีกแบบหนึ่งคือหนูนอนแทบทั้งวันเลยค่ะ ถ้าจะให้เข้านอนไวและนอนเยอะๆหนูต้องทำกิจกรรมหนักๆมาทั้งวันแบบไม่หยุดแต่ก็ไม่ใข่ทุกครั้งที่หนูทำกิจกรรมหนักมาทั้งวันแล้วหนูจะหลับง่าย มันเป็นแค่บางวันค่ะ ตอนนี้หนูไม่รู้จะทำยังไงดี หนูมีความคิดว่าอยากจะลุกมาทำมาเคลียร์ทุกอย่างที่มีตอนนี้ให้มันจบ แต่หนูก็ทำไม่ได้เลย มันไม่อยากจะทำอะไรจริงๆค่ะ นอกจากจะนอนเฉยๆหรือหาอะไรดูจนกว่าหนูจะหลับไปเอง ซึ่งหนูอยากเป็นแบบเมื่อก่อนมากๆที่มีกำลังใจให้ตัวเองทำนู่นนี่ แถมเดี๋ยวนี้หนูยังไม่ค่อยเฮฮาแบบเมื่อก่อนด้วย อันนี้จากที่เพื่อนบอกหนูมานะคะ ปกติหนูจะเป็นคนทำให้ทุกคนหัวเราะ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเพื่อนต้องทำให้หนูหัวเราะแทน หนูไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ที่ตัวหนูยังไงดีค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต (คำตอบนี้เป็นการให้คำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรคหรือการรักษา คุณควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจหากมีอาการน่ากังวล)