เด็กอายุ 16 บ่นอยากฆ่าตัวตายหลายครั้งเพราะผลการเรียนไม่ได้ตามคาด พาไปพบจิตแพทย์พบว่าเด็กไม่ได้อยากตายแต่เพราะไม่มีความจดจ่อไม่มีสมาธิในการเรียนทำให้ผลการเรียนไม่ได้อย่างที่หวังบ่อยครั้ง แพทย์ให้ยารักษาสมาธิสั้นแต่มีอาการเอฟเฟคจากยามาก (ปวดหัว มือสั่น ทานอาหารไม่ได้) รักษามาได้ประมาณหนึ่งเดือน ควรทนรับยาต่อ หรือหาทางบำบัดทางอื่นอย่างไรได้บ้าง (ต้องการให้เด็กดรอปเรียนแต่เด็กไม่ยินยอม)

สวัสดีครับ

เข้าใจครับว่าตอนนี้ต้องการให้น้องดรอปเรียนเพื่อรับการรักษาเรื่องของโรคสมาธิสั้น แต่ดูแล้วน้องจะยังไม่อยากดรอปเนื่องด้วยสาเหตุหลายประการ ผมคิดว่าสำคัญที่สุดก็อาจจะไม่อยากถูกเพื่อนๆมองว่าไม่มีความสามารถ หรือไม่อยากถูกเพื่อนทิ้งไว้ข้างหลังก็เป็นได้ หนึ่งในเรื่องที่สามารถทำได้ก็คือปรึกษากับคุณหมอในเรื่องของยาที่ได้รับว่าหากมี side effect ดังกล่าวแล้วสามารถเปลี่ยนยาได้หรือไม่ แต่ทั้งนี้อาจจะต้องถามตัวน้องด้วยว่า เมื่อทานยาแล้วรู้สึกว่ามีสมาธิขึ้นบ้างหรือไม่ และลองพูดคุยกับคุณหมอถึงข้อดี ข้อเสียของการทานยาตัวที่ทานอยู่นี้

นอกจากนั้น อาจจะลองฝึกสมาธิเพิ่มเติมได้ด้วยวิธีการต่างๆ เช่น การนั่งสมาธิ การเดินจงกรม หรือการใช้ โปรแกรมต่างๆใน smartphone เพื่อช่วยในเรื่องของสมาธิสั้น ฝึกหายใจ ฝึกจดจ่ออยู่กับปัจจุบัน ตรงนี้หากค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆได้ ก็จะทำให้สามารถมีสมาธิได้มากขึ้นครับ

อีกเรื่องหนึ่งก็คือต้องดูเรื่องความคาดหวังของตัวน้องกับเรื่องเรียนด้วยว่า มีเป้าหมายอย่างไร เพราะความคาดหวังตรงนี้อาจจะเป็นจุดหนึ่งที่ทำให้ตัวน้องรู้สึกเครียด และอาจจะยิ่งทำให้สมาธิในการเรียนถดถอยลงไปได้ครับ การให้การสนับสนุนด้านจิตใจจากทางบ้านเองก็เป็นสิ่งสำคัญ คำพูดที่เสริมสร้างกำลังใจ คำพูดมอบความหวังให้กับตัวน้อง และการรับฟังเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เขาก้าวข้ามผ่านในวัยนี้ไปได้นะครับ

สวัสดีครับ
การที่เด็กมีปัญหาทางด้านสมาธิจนมีผลกระทบกับการเรียนและมีปัญหาด้านอารมณ์ตามมานั้นการให้เด็กดรอปเรียนไปนั้นอาจไม่ใช่การแก้ไขที่ดีนักครับ เพราะในก็จะทำให้เด็กไม่ได้รับการศึกษาที่เหมาะสมกับวัยและก็ไม่ได้เป็นการช่วยแก้ปัญหาด้านการเรียนของเด็กครับ

การแก้ปัญหาทางด้านการเรียนจากสมาธิที่ไม่ดีนั้นหมอขอแบ่งออกเป็น 2 ประเด็นใหญ่ๆ คือ การรับประทานยาและการส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กนะครับ
1. การรับประทานยาเพื่อรักษาอาการสมาธิสั้นนั้นยาบางชนิดอาจมีผลข้างเคียงทำให้มีอาการเบื่ออาหาร รับประทานอาหารได้น้อยลง ปวดศีรษะเกิดขึ้นได้ ซึ่งถ้าหากอาการข้างเคียงจากยานี้รุนแรงจนมีผลกระทบกับเด็กก็สามารถกลับไปปรึกษาแพทย์เพื่อลดขนาดยาหรือปรับเปลี่ยนไปใช้ยาชนิดอื่นที่มีผลข้างเคียงน้อยกว่าก่อนได้ครับ
2. การส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กที่มีสมาธิสั้นนั้นจะต้องอาศัยความร่วมมือจากทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน คือ
- การดูแลเด็กที่บ้านนั้นในช่วงแรกอาจจะต้องมีคนช่วยฝึกการจัดการวางแผนการทำงานให้กับเด็ก เพราะเด็กที่มีสมาธิสั้นนั้นจะไม่สามารถจัดลำดับวางแผนการทำงานที่เป็นขั้นเป็นตอนได้ พยายามให้เด็กค่อยๆเรียนรู้การเรียนจากส่วนที่ง่ายก่อนแล้วค่อยๆปรับไปในส่วนที่ยากขึ้น ควรจัดสภาพแวดล้อมที่มีความเงียบสงบไม่มีสิ่งรบกวนให้สำหรับการเรียนให้กับเด็ก ฝึกให้เด็กรู้จักแบ่งเวลา คอยเป็นคนช่วยส่งเสริมให้เด็กสามารถนั่งกับที่เพื่อเรียน อ่านหนังสือ หรือทำการบ้านติดต่อกันเป็นเวลานานๆได้
- ในส่วนของที่โรงเรียนก็ควรมีการสื่อสารกับครูให้จัดเด็กให้นั่งเรียนอยู่หน้าชั้นห่างจากประตูและหน้าต่างเนื่องจากจะเป็นตำแหน่งที่มีสิ่งรบกวนน้อยและเด็กจะสามารถจดจ่ออยู่กับการเรียนได้ดีที่สุด การสั่งงานในบางเรื่องที่ซับซ้อนอาจจะต้องมีการอธิบายถามความเข้าใจของเด็กกลุ่มนี้เพิ่มเติม ส่งเสริมให้เด็กมีส่วนร่วมในชั้นเรียนมากขึ้น และอาจต้องมีการศึกษาพิเศษเพิ่มเติมสำหรับเด็กเพิ่มเติมครับ

ทั้งหมดนี้เป็นหลักการคร่าวๆในการดูแลเด็กที่เป็นสมาธิสั้น หมอแนะนำให้ลองกลับไปพบแพทย์และปรึกษาปัญหาที่เกิดขึ้นกับแพทย์ดูอีกครั้งเพื่อที่จะได้ปรับเปลี่ยนการรักษาให้เหมาะสมมากขึ้นครับ

การที่เด็กเคยมีผลการเรียนดี และจู่ๆก็แย่ลง อาจเกิดได้จากหลายสาเหตุนะคะ ได้แก่
1.จากตัวเด็กเอง ได้แก่ ความเครียด มีปัญหาทางบุคลิกภาพและการปรับตัว จากภาวะซึมเศร้า สมาธิสั้น
2.จากสิ่งแวดล้อมรอบตัว ที่สร้างความกดดันให้เด้กมีความเครียด หรือ ปัญหาในครอบครัวที่ส่งผลต่อสภาพจิตใจเด็ก ทำให้เป็นอุปสรรคในการเรียนรู้ของเด็ก

หากเบื้องต้นไปพบแพทย์ แพทย์วินิจฉัย เป็นสมาธิสั้น และให้ยามาทาน แต่ทานแล้วมีอาการข้างเคียงเยอะ ในกรณีเช่นนี้ แนะนำให้พบแพทย์ก่อนนัด ให้คุณหมอปรับเปลี่ยนยาให้ใหม่นะคะ

การดูแลเด้กในกรณีนี้ ควรให้กำลังใจ ดูแลให้เด้กทานยาสม่ำเสมอ ไม่กดดันเด็ก ชวนทำกิจกรรมที่ส่งเสริมสมาธิ และนอกจากนั้นควรปรึกษาพูดคุยให้คุณครูได้เข้าใจอาการของเด็กและมีส่วนร่วมในการดูแลรักษาด้วยนะคะ