สวัสดีค่ะ กำลังสงสัยว่า เป็นโรคสมาธิสั้นค่ะ มักจะมีอาการ คิดฟุ้งซ่านตลอดเวลา ไม่มีสมาธิในการฟัง ขี้ลืม และชอบทำอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน ชอบทำไรให้เสร็จเร็วๆ จบๆ ไป มีแนวทางแก้ไขอย่างไรบ้างคะ เพราะมีปัญหาในการทำงานอย่างมากค่ะ

สวัสดีครับ
อาการของโรคสมาธิสั้นนั้นมักจะต้องเริ่มเกิดขึ้นมาตั้งแต่ในวัยเด็ก ซึ่งอาการที่มักสังเกตเห็นได้จะเป็นอาการไม่มีสมาธิที่จะจดจ่อกับสิ่งต่างๆได้นาน วอกแวกในห้องเรียนได้ง่าย มักหลีกเลี่ยงที่ตะทำงานยากๆ งานที่มีขั้นตอนหลายอย่าง ทำงานทำการบ้านไม่เสร็จอยู่บ่อยๆ ลืมข้าวของ ลืมการทำกิจวัตรประจำวันต่างๆ จนเมื่อเริ่มมีอายุมากขึ้นก็อาจจะยังมีอาการที่หลงเหลืออยู่ได้ เช่น มีปัญหาในการวางแผนงาน ไม่สามารถจัดลำดับขั้นตอนต่างๆได้ดี ไม่สามารถจดจ่อกับอะไรนานๆได้ ลืมข้างของลืมทำสิ่งต่างๆบ่อยๆ

แต่ถ้าหากอาการเหล่านี้เพิ่งมาเป็นครั้กแรกในช่วงเร็วๆนี้ก็อาจจะต้องแยกจากสาเหตุอื่นๆด้วย เช่น ความเครียด โรควิตกกังวล โรคซึมเศร้า

ในกรณีนี้หมอแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์เพื่อตรวจประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่ชัดก่อน ถ้าหากเป็นโรคสมาธิสั้นจริงก็จะสามารถใช้ยาเพื่อกระตุ้นให้มีสมาธิที่ดีขึ้นได้ครับ

สามารถพบจิตแพทย์ในโรงพยาบาลที่สะดวกได้เลยครับ การตรวจรักษาโรคกับจิตแพทย์โดยส่วนใหญ่แล้วจะต้องมีการติดตามอาการอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในช่วงเริ่มรักษานั้นแพทย์อาจจะนัดมาติดตามอาการบ่อยๆทุก 2-4 สัปดาห์ ดังนั้นหมอจึงแนะนำว่าควรเลือกโรงพยาบาลที่สามารถเดินทางไปได้สะดวกเป็นหลัก

ในเบื้องต้นอาจลองตรวจสอบรายชื่อโรงพยาบาลที่มีจิตแพทย์ตามลิ้งค์นี้ก่อนได้ ถ้าหากสะดวกที่โรงพยาบาลใดก็สามารถติดต่อจองคิวตรวจที่โรงพยาบาลนั้นได้เลยครับ

https://www.honestdocs.co/list-psychiatric-hospital

โรคสมาธิสั้น มักมีอาการตั้งแต่ในวัยเด็กหรือก่อนอายุ 12 ปี และหากไม่ได้รับการรักษาอาจมีอาการสืบเนื่องมาจนถึงวัยผู้ใหญ่ได้

สาเหตุของโรคสมาธิสั้น เกิดจากความผิดปกติของสมองส่วนหน้า ส่งผลให้กระบวนการคิด การวางแผน การบริหารจัดการในเรื่องต่างๆด้อยประสิทธิภาพ

อาการ ได้แก่
กลุ่มเหม่อลอย ขี้ลืม ทำของหายบ่อย ลืมนัดหมาย ทำอะไรนานๆไม่ได้และพยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่ต้องใช้ความตั้งใจหรือใช้เวลาในการทำงานนานๆ
กลุ่มไฮเปอร์ จะมีอาการไม่นิ่ง มักเขย่าขา พูดเยอะ ไม่ต่อยนั่งติดที่ มักตอบคำถามโดยที่ฟังยังไม่จบ พูดแทรก ตัดบทเปลี่ยนเรื่อง ใจร้อน วู่วาม มีปัยหาขัดแย้งกับคนรอบข้าง
และอาจจะมีความเครียด วิตกกังวล ซึมเศร้า และอาจเสี่ยงต่อการติดสุราและสารเสพติดอื่นๆ

การรักษา จำเป็นต้องใช้ยาเพื่อปรับสมดุลสารเคมีในสมอง จะช่วยให้กระบวนการคิด การควบคุมตัวเองดีขึ้น และอาจปรับพฤติกรรมร่วมด้วยก็จะช่วยให้ผลการรักษาดีขึ้นค่ะ

ในกรณีที่ไม่ได้มีอาการมาตั้งแต่วัยเด็ก อาจจะไม่เข้าเกณฑ์การวินิจฉัยสมาธิสั้น นะคะ แต่อาจเกิดจากปัญหาทางด้านจิตใจอื่นๆ เช่น ความเครียด หรือความวิตกกังวล ที่อาจส่งผลให้กระบวนการคิด อารมณ์ และพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงได้ค่ะ

ในกรณีที่มีความเครียด แนะนำหาวิธีผ่อนคลายความตึงเครียด ด้วยการออกกำลังกาย หากิจกรรมที่ชอบทำ หรือพูดคุยระบายปัญหาที่ทำให้รู้สึกกังวลใจออกมา

แต่หากมีอาการจนส่งผลกระทบต่อการทำงาน การใช้ชีวิตประจำวัน แนะนำพบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด แล้วรับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมดีกว่านะคะ