สวัสดีค่ะหนูอายุ16-17 ปีค่ะ ช่วงนี้รู้สึกหงิดง่าย ทำอะไรไม่ค่อยสนุก รู้สึกเบื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัว และช่วงนี้หนูชอบโดนแม่บ่นบ่อยมาก แม่ชอบด่าแต่เรื่องเดิมๆ หนูรู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แต่พอถึงอารมณ์ความอดทนถึงขีดสุดหนูรู้สึกเกลียดตัวเองมากถึงขนาดร้องไห้และแทบอยากจะกรีดแขนระบายมันออกมา แล้วพอทำเสร็จไอ้ที่โมโหมันก็หายไปแทบจะทันที ถ้าไม่ทำแบบนี้ก็จะปลีกตัวออกมาอยู่คนเดียว แม้จะมีคนรอบข้างเต็มไปหมดแต่ก็ยังอยากจะฟังเพลง หนูหงุดหงิดเวลาที่มีคนขึ้นเสียงใส่ อยากจะถามว่าแบบนี้หนูยังปกติอยู่มั้ยคะ

สวัสดีครับ

อารมณ์หงุดหงิดหรือการอยากอยู่คนเดียวที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนครับ ไม่แปลกเลยกับการที่เราโดนคุณแม่ดุว่าแล้วจะเกิดอารมณ์หงุดหงิด ร้องไห้ หรือแม้กระทั่งการเกลียดตัวเองครับ เพราะผมเขาใจว่าการดุด่าจากคุณแม่ได้เพิ่มความเครียดให้ตัวน้องเองอย่างมาก

อย่างไรก็ตามพฤติกรรมการกรีดแขนตรงนี้อาจจะไม่ใช่ทางออกที่ดีนักครับในการระบายอารมณ์หงุดหงิดที่เกิดขึ้น ผมอยากให้น้องเองลองมองในความเป็นไปได้ที่จะเลือกทำสิ่งในการระบายอารมณ์เหล่านี้ให้แตกต่างออกไป การพูดคุยกับเพื่อนหรือบุคคลที่น้องไว้ใจอาจเป็นทางเลือกหนึ่งที่สามารถทำได้ครับ หรือแม้กระทั่งการหากิจกรรมอย่างอื่นที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายทำ การดูแลตัวเองในช่วงนี้อยากให้ทานอาหารให้ครบมื้อและพยายามนอนพักผ่อนให้เพียงพอนะครับ

สุดท้ายนี้หากต้องคิดว่าต้องการการช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต ก็อยากแนะนำให้ลองเข้าปรึกษากับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อที่จะได้รับการประเมินและหากจำเป็นก็สามารถรับยามาทานได้ครับเพื่อช่วยในเรื่องอารมณ์และความเครียด หากยังไม่ต้องการเข้าพบแพทย์ ลองติดต่อสายด่วนสุขภาพจิตดูครับ ที่นั่นน้องจะได้รับการพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการอบรมมาในด้านการรับฟังและให้คำปรึกษาครับ ซึ่งตรงนี้ไม่เสียค่าใช้จ่ายและมีบริการตลอด 24 ชม. หวังว่าทางเลือกต่างๆเหล่านี้จะช่วยให้อารมณ์ของเราดีขึ้นและสามารถจัดการกับปัญหาและความเครียดที่เข้ามาได้ครับ

ถ้าหนูควบคุมอารมณ์ไม่ได้แล้วทำให้เกิดผลกระทบตามมา เช่น หนูทำร้ายตัวเองเจ็บตัว หรือหนูก้าวร้าวต่อคนรอบข้าง แบบนี้ถือว่าไม่ปกตินะคะ เพราะการที่คนเราจัดการอารมณ์ไม่ได้บ่อยๆ อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพจิต ทำให้รู้สึกผิดทีหลัง ความสัมพันธ์ที่ดีต่อคนรอบข้างนั้นเปลี่ยนไป แล้วเริ่มแยกตัว ใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีความสุข

เบื้องต้นหากหนูยังพอควบคุมอารมณ์ได้บ้าง รู้ตัวว่าจะเกิดอารมณ์ตอนที่มีเสียงคนบ่นว่ามากระตุ้น ในกรณีเช่นนี้ หนูสามารถฝึกควบคุมอารมณ์ด้วยตัวเองดูก่อนก็ได้นะคะ ซึ่งมีหลายวิธี ได้แก่ การเดินหนีออกจากสถานการร์ที่ต้องปะทะอารมณ์ไปก่อน นับ1-100ในใจจนอารมณ์เย็นลง ฝึกควบคุมอารมรืด้วยการหายใจเข้า-ออกช้าๆลึกๆ บ่อยๆ หาเวลาผ่อนคลายความเครียด ด้วยการออกกำลังกาย หากิจกรรมหรืองานอดิเรกที่ชอบทำไปเพลินๆ และสิ่งสำคัญต้องรู้จักตัวเองหมั่นหาข้อบกพร่องตัวเองว่าที่โดนแม่บ่นนั้นเกิดจากตัวเราทำอะไรบกพร่องไปหรือไม่และพยายามปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น แม่อาจจะบ่นน้อยลง ไม่มีตัวกระตุ้นอารมณ์มากนัก

แต่หากเป็นบ่อยๆ ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้เลย หนูสามารถพบจิตแพทย์ประเมินอาการเพิ่มเติม แล้วคุณหมออาจพิจารณาให้การรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสม ซึ่งอาจจะต้องใช้ยา หรือ ไม่ใช้ยาก็ได้นะคะ