สวัสดีค่ะหนูเปนคนตัวเล็กกินน้อยมาตลอด จนอายุ18 หนูมีปัญหากับครอบครัวบ่อย หนูเป็นไม่ค่อยพูด จะเก็บคิดคนเดียว ก็จะมีอาการนอนไม่หลับ หงุดหงิดง่าย ชอบโทษตัวเองตลอด ถ้าโมโหมากๆจะคุมสติตัวเองไม่อยู่ทำร้ายข้าวของ ทำร้ายตัวเอง หนักสุดคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง กินยาเกินขนาดบาง มีดกรีดข้อมือ ผูกคอตายบ้าง มีเรื่องสะเทือนใจแค่นิดหน่อยก็จะร้องไห้ เก็บตัวอยู่ในห้อง กินตลอดเวลา เวลาเครียดหรือคิดอะไรมากๆหนูก็จะปวดหัว ปวดน้ำตาไหล ปวดเหมือนหัวจะระเบิด จนพ่อแม่เริ่มสังเกตุในตัวหนูตั้งแต่อายุ 18 ตอนนี้หนูอายุ21 เป็นเวลา3ปี ตอนนี้อยู่คนเดียวหรือนอนคนเดียวไม่ได้เลยค่ะ ต้องมีคนอยู่ด้วยตลอด

สวัสดีครับ
อาการที่มีการเก็บตัวมากขึ้น นอนหลับยากขึ้น หงุดหงิดง่าย มีการทำร้ายตัวเอง โทษตัวเองอยู่บ่อยๆติดต่อกันเป็นเวลานานนั้น อาจเป็นอาการที่เสี่ยงต่อการเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ และอาการดังกล่าวส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองประเมินความเสี่ยงของการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตนเองโดยการทำแบบทดสอบ 9Q ตามลิงค์นี้ก่อนได้ครับ
https://www.dmh.go.th/test/download/files/2Q%209Q%208Q%20(1).pdf
ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

ในเบื้องต้นนั้นหมออยากให้คุณได้ลองพูดคุยทำความเข้าใจกับคนในครอบครัวเกี่ยวกับปัญหาและอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นเพื่อให้เกิดความเข้าใจกันและกันมากขึ้น และเพื่อให้มีคนที่จะเข้าใจและช่วยเหลือดูแลคุณได้เมื่อคุณมีอารมณ์เบื่อหน่ายหดหู่เกิดขึ้น รวมถึงให้ลองไปปรึกษาจิตแพทย์เพื่อประเมินอาการเพิ่มเติมให้ทราบสาเหตุที่แน่อีกครั้งครับ เพื่อที่จะได้ให้การรักษาได้อย่างเหมาะสม

สวัสดีครับ

จากที่เล่ามารู้สึกรับรู้ได้ว่าช่วงเวลา 3 ปีที่ผ่านมาคุณต้องเผชิญหน้ากับอารมณ์ที่แปรปรวนและเหตุการณ์หนักๆที่เข้ามากระทบจิตใจอย่างมากนะครับ ในส่วนนี้การมีพฤติกรรมการฆ่าตัวตายที่บ่อยครั้งประกอบกับการที่คุณรู้สึกว่ามีปัญหาครอบครัว และด้วยอารมณ์ที่แปรปรวนเหล่านี้ ผมอยากเสนอให้ควรมีการเข้าพูดคุยปรึกษากับจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยา เพื่อรับการประเมิน วินิจฉัย และได้รับตัวช่วย เช่นการรับประทานยาที่จะช่วยในเรื่องการจัดการกับอารมณ์ และรับคำปรึกษาเพื่อช่วยในเรื่องการปรับทัศนคติและพฤติกรรมเพื่อช่วยให้คุณสามารถรับมือกับสถานการณ์ทางครอบครัวหรือเรื่องต่างๆในชีวิตได้ดีขึ้นนะครับ

หากตอนนี้อายุ 21 ปี อยากเดาว่ากำลังศึกษาอยู่ในช่วงมหาวิทยาลัยหรือเปล่าครับ ในบางมหาวิทยาลัยจะมีบริการที่เกี่ยวกับการให้คำปรึกษากับนิสิต นักศึกษาโดยไม่มีค่าบริการนะครับ อยากให้ลองตรวจสอบข้อมูลดูนะครับ

นอกจากนั้นแล้วในเรื่องของการดูแลตนเองตอนนี้ อยากให้ทานอาหารให้ครบถ้วนนะครับ ดูแลตนเอง คิดถึงตนเองนะครับ หากิจกรรมที่ทำแล้วตนเองรู้สึกผ่อนคลาย หากว่าเป็นไปได้ลองพูดคุยระบายเรื่องราวหรือความรู้สึกของคุณให้กับคนที่ไว้ใจฟังได้นะครับ หรือลองโทรปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิต 1165 ก็อาจจะสามารถเป็นตัวช่วยหนึ่งให้คุณได้ครับ แต่ในสายด่วนนี้ในบางช่วงเวลาอาจจะต้องรอสายซักหน่อยนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้คุณสามารถผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้นะครับ หากมีอะไรก็สามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ครับ

ขออนุญาตแก้ไขข้อมูลในส่วนของสายด่วนสุขภาพจิตนะครับ

ในกรณีที่ต้องการใช้บริการของสายด่วนสุขภาพจิตสามารถโทรไปได้ที่เบอร์ 1323 ครับ

ส่วนเบอร์ 1165 เป็นสายด่วนสำหรับการบำบัดยาเสพติดครับ

เบื้องต้นทำแบบประเมินภาวะซึมเศร้าด้วยตัวเอง ดูก่อนก็ได้ค่ะ โดยให้สำรวจอาการภายในระยะ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมารวมวันนี้มีอาการเหล่านี้มากน้อยเพียงใด โดยให้คะแนนแต่ละอาการดังนี้
ไม่มีเลย 0 คะแนน
มี 1-7วัน 1 คะแนน
มากกว่า 7 วัน 2 คะแนน
ทุกวัน 3 คะแนน

ลักษณะอาการในช่วง 2 สัปดาห์
1. เบื่อหน่าย ไม่สนใจอยากจะทำอะไร
2. ไม่สบายใจ ซึมเศร้า ท้อแท้
3. หลับยาก หลับๆตื่นๆ หรือหลับมากเกินไป
4. เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีแรง อ่อนเพลีย
5. เบื่ออาหาร หรือ กินได้มาก กินจุบจิบตลอดเวลา
6. รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง คิดว่าล้มเหลว หรือคิดว่าทำให้ตนเองและครอบครัวต้องผิดหวัง
7. ขาดสมาธิ เหม่อลอย ขี้ลืมบ่อย
8. ทำอะไรช้าลง กระสับกระส่าย อยู่นิ่งไม่ได้
9. คิดทำร้ายตัวเอง อยากตาย หรือตายไปจะดีกว่า
รวมคะแนน หากคะแนนรวมมากกว่า 7 คะแนนขึ้นไป ก็อาจเข้าข่ายโรคซึมเศร้าได้ค่ะ ควรพบจิตแพทย์ ประเมินอาการเพิ่มเติม วินิจฉัยโรคให้แน่ชัด รับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมจะทำให้หนูปรับตัว ใช้ชีวิตได้เป็นปกติอีกครั้งนะคะ