July 09, 2018 18:37
ตอบโดย
ศิรินทิพย์ ผอมน้อย (นักจิตวิทยาคลินิก)
การที่เราไม่ยอมเปิดเผยตัวเอง เก็บทุกอย่างไว้ในใจมากๆ มันก็มีวันล้น หรือระเบิดออกมาได้ค่ะ จริงๆแล้วควรมีการระบายมันออกมา เช่น การเปิดใจคุยกับคนในครอบครัว บางครั้งการที่แม่เล่าให้พ่อฟัง แม่อาจไม่ตั้งใจ แต่แม่อาจมีเจตนาเพื่อปรึกษาพ่อด้วยอีกคน ซึ่งยังไงก็คนในครอบครัวเดียวกันนะคะ , การระบายอารมณ์ความรู้สึกผ่านการร้องเพลง การวาดภาพ การระบายสี การออกกำลังกาย เป็นต้น
การที่คนเราเก็บกดอารมณ์ความรู้สึกไว้ภายในมากๆ อาจทำให้มีแนวโน้มที่จะเจ็บป่วยด้วยโรคทางจิตเวชได้ง่าย เช่น โรคเครียด โรคซึมเศร้า โรคจิตเภท เป็นต้น
ในกรณีของหนู ให้ลองทำแบบประเมินซึมเศร้าด้วยตัวเองดูก่อนนะคะ โดยให้สำรวจอาการภายในระยะ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมารวมวันนี้มีอาการเหล่านี้มากน้อยเพียงใด โดยให้คะแนนแต่อาการดังนี้
ไม่มีเลย 0 คะแนน
มี 1-7วัน 1 คะแนน
มากกว่า 7 วัน 2 คะแนน
ทุกวัน 3 คะแนน
ลักษณะอาการในช่วง 2 สัปดาห์
1. เบื่อหน่าย ไม่สนใจอยากจะทำอะไร
2. ไม่สบายใจ ซึมเศร้า ท้อแท้
3. หลับยาก หลับๆตื่นๆ หรือหลับมากเกินไป
4. เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีแรง อ่อนเพลีย
5. เบื่ออาหาร หรือ กินได้มาก กินจุบจิบตลอดเวลา
6. รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง คิดว่าล้มเหลว หรือคิดว่าทำให้ตนเองและครอบครัวต้องผิดหวัง
7. ขาดสมาธิ เหม่อลอย ขี้ลืมบ่อย
8. ทำอะไรช้าลง กระสับกระส่าย อยู่นิ่งไม่ได้
9. คิดทำร้ายตัวเอง อยากตาย หรือตายไปจะดีกว่า
รวมคะแนน หากคะแนนรวมมากกว่า 7 คะแนนขึ้นไป ก็อาจเข้าข่ายโรคซึมเศร้าได้ค่ะ ซึ่งควรเข้ารับการรักาาจากจิตแพทย์
แต่หากประเมินแล้วอาการยังไม่เข้าข่ายซึมเศร้า หนูก็ลองใช้วิธีการระบายอารมณ์ความรู้สึกดังที่แนะนำไปข้างต้นก้ได้ค่ะ ถ้าทำแล้วไม่ได้ผลก้ต้องพบจิตแพทย์รับการรักษาด้วยวิธีที่เหมาะสมต่อไปค่ะ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต คำตอบของแพทย์เป็นการให้ความรู้และคำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษา คุณควรพบแพทย์ที่สถานพยาบาลเพื่อให้แพทย์ตรวจทุกครั้ง หากคุณมีเหตุฉุกเฉินกรุณาโทรแจ้ง 1669
ทำเลสิกวันนี้ ที่คลินิกหรือรพ. ใกล้บ้านคุณ เริ่มต้นที่ 25,500 บาท ลดสูงสุด 35%!!
จองผ่าน HD ประหยัดกว่า / จ่ายทีหลังได้ / ผ่อน 0% ได้ / พร้อมแอดมินคอยตอบทุกคำถาม!
มันรู้กสึกหม่นหมอง จากที่เคยมีความสุขอยู่ดีๆ ตอนนี้มันรู้สึกจืดจางไปเรื่อยๆ กลัวการปรึกษามากเลยค่ะ คือเวลามีเรื่องอะไร ก็เก็บเอาไว้ ไม่อยากบอกใครไป กลัวเขาจะเอาไปบอกคนอื่นค่ะ มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ คือเคยปรึกษากับแม่ แล้วบอกแม่ว่าอย่าบอกพ่อได้มั้ย สุดท้ายหนูกลับไปได้ยินเรื่องที่หนูปรึกษาแม่ แต่แม่กลับเอาไปบอกพ่อ ตั้งแต่นั้นมาหนูไม่เคยบอกความลับที่อยู่ในใจของตัวเองให้ใครฟังเลย แม้แต่เพื่อนก็ไม่บอก เพราะกลัวเขาจะเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง มันเก็บอยู่ในใจของหนูมาโดยตลอด จนตอนนี้ก็กลายเป็นคนแบบนี้ไปเลยค่ะ ไม่กล้าที่จะบอกเรื่องของตัวเองให้ใครฟัง บางทีก็ต้องเลี่ยงตอบ เปลี่ยนเรื่องบ้างอย่างงี้ค่ะ ละคือแบบตอนนี้ความรู้สึกหนูมันอยากจะหนีไปที่ไกลๆที่ไม่มีใครรู้จัก ที่ๆสามารถทำให้หนูหายเครียด ที่ที่ทำให้อยู่แล้วสบายใจ
ตอบโดยแพทย์ที่มีใบอนุญาต (คำตอบนี้เป็นการให้คำแนะนำเบื้องต้น ไม่สามารถแทนการวินิจฉัยโรคหรือการรักษา คุณควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจหากมีอาการน่ากังวล)