สวัสดีค่ะคุณหมอ หนูอายุ17ปี เรียนอยู่ หนูไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังเป็นโรคซึมเศร้าอยู่รึเปล่า คือหนูรู้สึก เหงา เคว้ง โดดเดี่ยว เศร้า อยากร้องไห้ตลอดเวลา ไม่อยากพบเจอใคร อยากนอนนานๆไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอแต่ความรู้สึกแย่ๆเดิมๆ ไม่ร่าเริงแจ่มใสเลย หดหู่ตลอด บางทีอาจจะเกิดจากหนูมีสัมพันธมิตรกับเพื่อนไม่ค่อยดีค่ะ มีโลกส่วนตัวสูง ทำให้เพื่อนคิดว่าหนูไม่สนใจเขา และเขาไม่สนใจหนู เรื่องนี้เกี่ยวกับอาการที่ทำให้หนูรู้สึกโดดเดี่ยว และหนูอยู่หอกับพี่สาว2คน พี่ก็ไม่ค่อยคุยไรกันมากเขาทำงาน พ่อกับแม่อยู่ตจว.ค่ะ ช่วงนี้หนูไม่อยากอยู่กทม.แล้วคือมันไม่ไหวแล้ว ไม่โอเคในทุกๆเรื่อง ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ไม่รู้จะหันหน้าไปคุยกับใคร จะไปไหนกับใคร อ่ออีกปัญหานึงค่ะ คือพ่อแม่หนูเขามีหนี้สินอยู่เยอะแต่ต้องทำงานส่งหนูและส่งให้ตายาย หนูเห็นว่าเขาลำบากมากเพื่อหนูแต่หนูก็ยังทำไรได้ไม่ดีเลย ก่อนหน้านี้หนูเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ13 เป็นงานที่แม่ฝากหนูให้กับคนรู้จัก ทำทุกเสาร์-อาทิตย์ หนูทำมาตลอดจนถึงตอนนี้ไม่ได้ทำต่อใน พ.ค 61 เพราะบริษัทปิดตัวลง แล้วตอนนี้คือมันไม่มีงานไหนที่ทำได้สะดวกเหมือนงานเก่าที่หนูทำ ทำให้หนูไม่มีรายได้เสริม ต้องขอพ่อกับแม่อย่างเดียวแล้วบางทีท่านมีไม่พอหนูก็สงสารท่าน บางครั้งมีความรู้สึกว่าถ้าไม่มีหนูพ่อกับแม่อาจไม่ต้องลำบากแบบนี้ก็ได้ อยากหายไปหลายครั้งค่ะแต่ก็ยังกลัว ทั้งหมดที่หนูเป็นทำให้หนูหยุดเรียนบ่อยและมันกระทบกับการเรียนหนูมากเลยค่ะ คิดจะไปพบจิตแพทย์แต่ก็กังวลเรื่องค่าใช้จ่าย หนูมีเงินเก็บแค่นิดเดียวกลัวไม่พอค่ะ หนูไม่ได้บอกพ่อแม่กลัวท่านเป็นห่วงคิดมาก ***ถ้าหนูไปพบจิตแพทย์ ต้องเสียค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไรคะ อยากจะขอใบรับรองแพทย์ด้วย(ในส่วนของใบรับรองแพทย์เสียค่าใช้จ่ายเท่าไร) ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ

ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมนะครับที่ทำงานมาตั้งแต่เด็กและคอยช่วยเหลือพ่อแม่ พร้อมทั้งยังรู้จักที่จะดูแลตนเองตั้งแต่เด็กๆ และทำให้ตัวหนูนั่นมีการรู้จักตนเองที่ดี สังเกตได้ว่าตนเองมีอาการตามที่เล่ามา และกล้าที่จะไปติดต่อหาจิตแพทย์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ในวัยของหนูเองหลายๆคนมักจะไม่กล้าทำแบบนี้นะครับ

ในส่วนของเรื่องโรคซึมเศร้านั้น ผมจะอธิบายไว้คร่าวๆว่าผู้ที่เข้าข่ายมีภาวะของโรคซึมเศร้ามักแสดงอาการเหล่านี้ออกมาพร้อมๆกันภายในระยะเวลา 2 อาทิตย์

- รู้สึกหมดหวัง ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปหรือจะทำไปเพื่ออะไร
- ไม่มีความสุขกับสิ่งของหรือกิจกรรมที่ชอบ เช่น รู้สึกเบื่อหน่ายอาหารโปรดหรือการร่วมเพศ
- น้ำหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นเร็วมากอันเนื่องมาจากการรับประทานอาการที่ไม่เหมือนเดิม
- นอนไม่หลับมาเป็นระยะเวลานาน แต่ในผู้ป่วยบางรายก็นอนนานผิดปกติ
- มีอาการเครียด หงุดหงิดง่ายขึ้น ไม่รู้สึกผ่อนคลาย
- ไม่มีสมาธิ ไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งที่ทำได้เลย บางครั้งก็แสดงอาการหลงๆลืมๆ และใช้เวลานานในการตัดสินใจ
- มีการเคลื่อนไหวร่างกายที่ช้าลง รวมถึงการพูด เพราะรู้สึกว่าร่างกายอ่อนแรง
- รู้สึกอยากฆ่าตัวตายหรือพยายามฆ่าตัวตาย บางครั้งผู้ที่มีอาการนี้ก็ไม่รู้ตัวเอง

ซึ่งจากเรื่องที่หนูเล่ามาจะพบว่า มีอาการหลายๆตัวที่ตรงกับอาการในด้านโรคซึมเศร้านะครับ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าการที่จะทราบว่าตนเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ ก็คือการที่ตัวหนูเองจะได้รับการช่วยเหลือในการเข้าพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาที่ไหน และอย่างไร ในเบื้องต้นลองเช็คสิทธิประกันสังคมของตนเองดูนะครับ สิทธิในที่นี้ส่วนมากก็มักจะเป็นสิทธิ 30 บาท โดยที่หนูสามารถตรวจสอบสิทธิประกันสุขภาพของตนเองได้จากลิ้งค์ด้านล่างนี้ครับ หากมีข้อสงสัยก็สามารถโทรไปสอบถามตามสายด่วนในเว็บไซต์ได้เลย โดยข้อมูลส่วนมากที่ต้องเตรียมก็จะเป็นเลขบัตรประชาชนเท่านั้นครับ

http://eservices.nhso.go.th/eServices/mobile/login.xhtml

โดยหากหนูเริ่มต้นจากที่คลีนิกหรือโรงพยาบาลที่มีสิทธิอยู่ก็จะทำให้สามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้มาก โดยที่หากโรงพยาบาลหรือคลีนิกนั้นไม่มีแผนกจิตเวชหรือจิตแพทย์อยู่ ทางคลีนิกสามารถออกใบส่งตัวให้หนูไปรับบริการได้จากโรงพยาบาลที่มีแผนกจิตเวชอยู่โดยใช้สิทธิประกันสุขภาพที่หนูมีอยู่ทำให้หนูเสียค่าใช้จ่ายที่น้อยหรือแทบไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเลยครับ แต่ก็อาจจะต้องระวังไม่ไปคลีนิกนอกเวลาที่อาจจะต้องทำให้มีค่าใช้จ่ายพิเศษเพิ่มขึ้นครับ นอกจากการพบจิตแพทย์แล้ว การเข้าพบกับนักจิตวิทยาก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งครับที่จะทำให้หนูได้รับคำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องโรคซึมเศร้าได้

นอกจากจิตแพทย์แล้ว การดูแลตนเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากเช่นกัน หนูอาจจะลองเริ่มจากการหาใครซักคนหนึ่ง หรือลองปรึกษาเรื่องที่เครียดนี้กับพี่สาว หรือเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ เพื่อให้หนูได้รู้สึกว่ามีคนรับฟัง หรือแบ่งปันความรู้สึกกับหนูได้ การทานอาหารหรือการนอนหลับที่เพียงพอจะมีส่วนในการควบคุมอารมณ์ และในเบื้องต้นอยากให้ลองใช้เวลาให้กับตัวเราเองเพื่อทำกิจกรรมที่ชอบทำหรือทำแล้วมีความสุขโดยอาจจะเป็นในเรื่องของ การออกกำลังกาย การดูหนัง ฟังเพลง ก็ได้ครับ สิ่งสำคัญก็คือให้เวลาตนเองได้พักผ่อนจิตใจ และดูแลตนเองได้อย่างเต็มที่ เมื่อมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น การจะลองหางานทำในที่ต่างๆ หรือความคิดต่างๆจะค่อยๆเข้ามา และช่วยให้หนูสามารถคิดหาทางออกได้ดีขึ้น

สิ่งที่หนูสามารถลองทำได้เลยนอกจากการดูแลตนเองก็คือ การโทรหาสายด่วนสุขภาพจิต 1323 ด้ 24 ชม. เพื่อที่หนูจะได้คุยกับเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการอบรมในด้านการช่วยเหลือเชิงจิตใจในเบื้องต้น ซึ่งหากหนูมีความคิดว่าจะฆ่าตัวตายหรือต้องการทำร้ายตัวเอง อีกสายหนึ่งที่สามารถติดต่อได้คือสมาคมสะมาริตันส์ได้ที่เบอร์ 02-713-6793 ในช่วงเวลาทำการ 12:00-22:00 ซึ่งการบริการจะเป็นการให้คำปรึกษาผ่านโทรศัพท์เช่นเดียวกันครับ หรือสุดท้ายแล้วหากไม่สามารถติดต่อไปที่ทั้งสอง หนูสามารถติดต่อกู้ภัยฉุกเฉิน 1669 เพื่อให้นำหนูไปที่โรงพยาบาลใกล้เคียงเพื่อช่วยในเรื่องของความคิดฆ่าตัวตายตรงนี้ได้ครับ

สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้หนูผ่านพ้นเรื่องราวตรงนี้ไปให้ได้นะครับ หากมีคำถามเพิ่มเติมก็สามารถสอบถามเข้ามาได้เลยครับ

สวัสดีครับ
จากอาการข้างต้นนั้นมีอาการหลายอย่างที่ทำให้สงสัยว่าอาจเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

โรคซึมเศร้ามีสาเหตุมาจากการทำงานของสารเคมีในสมองที่ผิดปกติไปประกอบกับอาจปัจจัยจากภายนอกที่เข้ามากระตุ้นร่วมด้วยทำให้เกิดอารมณ์เศร้าและอาการอื่นๆขึ้นมาโดยที่สามารถควบคุมได้ลำบากครับ

อาการของโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยการมีอารมณ์เศร้าหดหู่หรือเบื่อหน่ายไม่อยากทำอะไรต่อเนื่องกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ร่วมกับมีอาการ
- นอนไม่หลับหรืออยากนอนมากขึ้น
- เบื่ออาหารหรืออยากอาหารมากขึ้น
- อ่อนเพลียไม่มีแรง
- ไม่มีสมาธิ ความคิด ความจำแย่ลง
- คิดช้าทำช้าลงหรือกระสับกระส่ายมากขึ้น
- มีความคิดในแง่ลบ คิดโทษตัวเองบ่อยๆ หรือเห็นคุณค่าในตนเองลดลง
- เคยคิดหรือลงมือทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย
ถ้าหากมีอาการในลักษณะนี้หลายๆข้อ ร่วมกับอาการที่เป็นส่งผลรบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน หรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ก็จะมีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้นครับ

ในเบื้องต้นนั้นอาจลองทำแบบทดสอบตามลิงค์นี้เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเป็นโรคซึมเศร้าด้วยตนเองก่อนได้ครับ

http://www.prdmh.com/แบบประเมินโรคซึมเศร้า-9-คำถาม-9q.html

ถ้าหากทำได้ตั้งแต่ 7 คะแนนขึ้นไปก็มีโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้มากขึ้น

ในกรณีนี้หมอเห็นด้วยที่คุณตัดสินใจจะไปพบจิตแพทย์ครับ เนื่องจากถ้าหากตรวจพบว่าเป็นโรคซึมเศร้าจริงการได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วก็จะทำให้โรคมีโอกาสหายได้มากขึ้น

ในส่วนของปัญหาค่าใช้จ่ายนั้นหมอแนะนำให้ไปตรวจในโรงพยาบาลที่มีสิทธิการรักษาอยู่ก่อนครับเนื่องจากจะทำให้สามารถรักษาได้ฟรีหรือมีค่าใช้จ่ายส่วนเกินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และในกรณีที่โรงพยาบาลที่มีสิทธิการรักษาไม่มีจิตแพทย์ก็สามารถขอให้ทางโรงพยาบาลออกหนังสือส่งตัวไปยังโรงพยาบาลที่มีจิตแพทย์ประจำอยู่ได้ ซึ่งก็จะทำให้สามารถรักษาได้ฟรีหรือมีค่าใช้จ่ายสาเหตุเพียงเล็กน้อยเช่นกันครับ

จากอาการที่เล่ามา มีแนวโน้มที่จะเป็นซึมเศร้าได้ค่ะ หากหนูมีอาการเบื่อ ท้อแท้ รู้สึกผิด ไร้ค่า ไม่อยากมีชีวิตอยู่ นานเกินกว่า 2 สัปดาห์ และอาการส่งผลกระทบต่อการเรียน การใช้ชีวิตประจำวัน แนะนำให้หนูพบจิตแพทย์ ทำการรักษานะคะ จะช่วยให้อาการดีขึ้น หนูจะได้มีแรงฮึดสู้กับปัญหาต่างๆได้ง่ายขึ้น

หากกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายในการรักษา แนะนำให้รักษาใน รพ.ตามสิทธิ์การรักษาพยาบาลที่หนูมีก่อนนะคะ เพราะโรคซึมเศร้าสามารถรักษาได้ตามสิทธิ์ และการรักษาจะต้องนัดประเมินอาการอย่างต่อเนื่อง หนูต้องคำนึงถึงความสะดวกในการเดินทางด้วยนะคะ

ในกรณีที่ตั้งครรภ์ควรแจ้งให้แพทย์ทราบทุกครั้ง เพราะการรักษาด้วยยาอาจส่งผลต่อเด็กในครรภ์ได้ ยังไงพี่เป็นกำลังใจให้นะคะ